فهرست مطالب
اضطراب ،مشکلی شایع در اکثر بزرگسالان آمریکایی است. در واقع، طبق گفته موسسه ملی سلامت روان، اختلالات اضطرابی، شایع ترین نوع بیماریهای سلامت روان در ایالات متحده به شمار می روند که تقریباً 20 درصد بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می دهد. اضطراب در میان کودکان و نوجوانان نیز شایع است.
اما همه اضطرابها عین هم نیستند. دل شوره ای که قبل از اجرای سخنرانی در محل کارتان احساس می کنید بسیار متفاوت از حس ترس و بیمی است که هنگام تماشای اخبار شبانه احساس می کنید. منبع اضطراب شما بر نحوه بروز اضطرابتان تأثیر می گذارد. همچنین بر نحوه برخورد شما با اضظراب تاثیرگذار است.
اضطراب، دلایل مختلفی دارد، به این معنی که هر نوع اضطراب نیاز به راه حل های متفاوتی دارد.درک انواع مختلف اضطراب و پی بردن به نوع اضطرابی که دچارش شدید، بینشی در مورد چرایی بروز چنین احساسی ،ارائه می‌کند.
اضطراب پیش بینی کننده
اضطراب پیش بینی کننده به احساسات ترسی اشاره دارد که قبل از وقوع رویدادی در شما بروز می نماید. باوجودیکه احساس استرس در مورد رویدادهای آینده، طبیعی است، اضطراب پیش بینی کننده شامل نگرانی بیش از حد در مورد آینده است.
وجود مقدار معینی از استرس در انجام کارها و جهت ارائه بهترین عملکرد ، مطلوب به نظر می رسد.اما، وقتی این اضطراب شدید می شود، به عاملی ناتوان کننده تبدیل می گردد. این نوع اضطراب باعث تمرکز بیش از حد شما بر پیامدهای نامطلوب می گردد و مدتها انسان را درگیر می نماید. به جای اینکه اندکی قبل از وقوع رویدادی دچار حالتی عصبی شوید، هفته ها یا ماه ها قبل غرق در احساس نگرانی و ترس می شوید.
در پاسخ به انواع مختلفی از رویدادها،دچار این نوع اضطراب می شوید، از جمله این رویدادها عبارتند از:
- رویدادهای اجتماعی
- قرارهای عاشقانه
- جلسات کاری
- مشارکت در نمایشها و سخنرانی های عمومی
- مصاحبه های شغلی
- رویدادهای ورزشی
- اجرای موزیکال
در حالی که ممکن است در رویدادهای پیش روی تان دچار اضطراب شوید،امکان دارد اضطراب در پاسخ به اتفاقات روزمره نیز رخ دهد. برای مثال، ممکن است در مورد رانندگی جهت رفتن به محل کار یا رسیدن به قطار دچار اضطراب شوید.
اضطراب پیش بینی کننده، بیماری سلامت روان مشخصی نیست. در عوض، غالبا نشانه ای برای اختلالات اضطرابی از جمله اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال هراس یا اختلال اضطراب فراگیر است.
یکی از راه‌های مقابله با اضطراب پیش‌بینی ،برچسب گذاری مجدد بر هیجاناتتان است. به جای اینکه احساسات خود را احساساتی عصبی یا مضطربانه بدانید، آنها را در قالب هیجان و انتظار ،مورد ملاحظه قرار دهید. به عنوان مثال، به جای گفتن « عصبی هستم»، می توانید بگویید« خیلی هیجان زده هستم.».
این تکنیک که به عنوان ارزیابی مجدد اضطراب شناخته می شود، استراتژی موثری محسوب می شود که به افراد در تغییر تفاسیر خود در مورد علائم برانگیختگی جسمانی کمک می نماید.
اضطراب فراگیر
اضطراب فراگیر ، نگرانی مزمن و اغراق آمیزی است که بدون داشتن منبع خاصی رخ می دهد. این نوع اضطراب گاهی اوقات با نام اضطراب بی دلیل نیز شناخته می شود.
افرادی که دچار این نوع اضطراب می شوند، زمان زیادی را صرف نگرانی در مورد طیف گسترده ای از رویدادهای آینده می کنند. چنین اضطرابی، بر سلامتی، تعاملات اجتماعی، کار، روابط و رویدادهای روزمره متمرکز است.
اگر فردی دچار نگرانی بیش از حدی شود که در زمینه های اساسی زندگی تداخل ایجاد می نماید و بیشتر روزها بیش از شش ماه طول کشد، احتمال ابتلا به اختلال اضطراب فراگیر (GAD) در او تشخیص داده می شود.
برخی از علائم اختلال اضطراب فراگیر عبارتند از :
- همیشه احساس دلشوره داشتن
- همیشه به بدترین نتیجه ممکن در هر موقعیتی فکر می کنید.
- ناتوانی در توقف نگرانی
- مشکل کنار آمدن با عدم اطمینان
- مشکلات تمرکز
- نگرانی هایی که با خطر واقعی تناسب ندارند
اضطراب فراگیر در زنان دو برابر شایع تر از مردان است. تمایل زنان در ابتلا به اختلالات اضطرابی به میزان بیشتری می باشد، بنابراین کارشناسان پیشنهاد می کنند که زنان و دختران بالای 13 سال باید در طول معاینات معمول سلامت، تحت غربالگری قرار گیرند.
در صورت ابتلا به اضطراب فراگیر، باید با خدمات دهنده عمومی یا متخصص سلامت روان مشاوره نمایید. آنها تشخیص می دهند که آیا علائم شما با معیارهای تشخیصی اختلال اضطراب فراگیر مطابقت دارد یا خیر. همچنین می توانند درمان های موثر از جمله روان درمانی و داروها را توصیه کنند.
یافتن راهبردهایی برای کمک به مقابله با اضطراب عمومی نیز می تواند مفید باشد. یافتن حمایت اجتماعی، تمرین ذهن آگاهی و یادگیری پذیرش عاطفی نیز مفیدمی باشد.
پانیک
پانیک؛ نوعی اضطراب است که شامل احساسات ناگهانی و شدید ترس می شود. هنگامی که فردی دچار حمله پانیک می شود، بروز علائمی چون ضربان قلب تند، درد قفسه سینه، لرزش، عرق کردن، احساس عذاب قریب الوقوع، احساس خارج از کنترل شدن، یا احساس مرگ در او مشاهده می شود.
حملات پانیک، از جمله علائم اختلال اضطرابی هستند که به نام اختلال پانیک یا هراس شناخته می شوند. افراد مبتلا به این بیماری نگران هستند که در آینده دچار حمله پانیک شوند، بنابراین اغلب از مکان ها یا موقعیت هایی که فکر می کنند سبب بروزاحساس وحشت در آنها می شود، اجتناب می کنند.
اختلال پانیک با داروها و روان درمانی ،قابل درمان است. خدمات دهندگان مراقبت های بهداشتی، داروهای ضد افسردگی یا بنزودیازپین ها را برای درمان علائم پانیک تجویز می کنند.
اثربخشی داروهای ضد افسردگی بیشتر است و احساس اضطراب را در طول زمان کاهش می دهند. از طرف دیگر، بنزودیازپین ها عملکرد سریعی دارند و به کاهش علائم اضطراب حاد کمک می کنند.
هنگامی که احساس می کنید دچار علائم وحشت شدید، یادگیری تکنیک های آرام سازی مفید واقع می شود. تنفس عمیق ،کارساز است، زیرا افراد اغلب در هنگام وحشت درگیر تنفس سریع و کم عمق می شوند.
اضطراب عملکرد
اضطراب عملکرد، اضطراب مرتبط با توانایی فرد برای اجرای کاری خاص است. گاهی اوقات به عنوان ترس از صحنه شناخته می شود، این نوع اضطراب زمانی پدیدار می شود که از فرد انتظار می رود کاری ، مانند سخنرانی یا رقابت در رویدادی ورزشی را انجام دهد.
علائم شایع اضطراب عملکرد عبارتند از: لرزش، ناراحتی معده، حالت تهوع، تنگی نفس و افزایش تعداد اشتباهات هنگام اجرا. رفتارهای فرار، مانند بهانه گیری برای اجتناب از انجام کار یا عملکرد رخ می دهد.
انواع اضطراب عملکرد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- اضطراب اجرای موسیقی
- اضطراب عملکرد جنسی
- اضطراب گفتار
- اضطراب امتحان
گاهی اوقات این نوع اضطراب شامل عصبی شدن خفیف می شود. احساس استرس پایین تا حدی می تواند به بهبود عملکرد فرد کمک کند.
هنگامی که استرس دارید، بدن شما در حالت آماده باش قرار می گیرد که به عنوان پاسخ جنگ یا گریز شناخته می شود. این واکنش، شما را هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی برای کنترل موقعیت آماده می کند.
با این حال، زمانی که اضطراب بیش از حدی به سراغتان می آید، سبب بروز تاثیر منفی بر عملکردتان می شود.امکان دارد جزئیات مهم فراموش شود، حواس شما پرت شود یا توانایی اجرای کامل نداشته باشید. در برخی موارد، ترس از صحنه منجر به حملات پانیک می شود.
اضطراب مرتبط با فوبیا
گاهی اوقات اضطراب ،ناشی از فوبیا می باشد که ترس شدید و اغراق آمیز از یک شی یا موقعیت خاص است. نمونه های شایع فوبیاهای خاص عبارتند از احساس ترس شدید در واکنش به مشاهده خون، پرواز، ارتفاع، سوزن، عنکبوت یا مار. هنگامی که افراد به فوبیا مبتلا می شوند، دچار اضطراب و نگرانی زیادی در مواجهه بالقوه با منبع ترس می شوند.
آنها برای پرهیز از رویارویی با مواردی که از آن می ترسند، اقدام به کارهایی می نمایند و اغلب از روشهای محدود کننده توانایی عملکرد عادی شان استفاده می کنند. به عنوان مثال، فرد اصلا خانه اش را به سبب رویارویی با موقعیت نگران کننده و ترسناک، ترک نمی کند.
مواجهه درمانی، برای این نوع اضطراب بسیار موثر باشد. در درمان های مواجهه، فرد به تدریج و به صورت ایمن و کنترل شده در معرض منبع ترس قرار می گیرد. این در معرض گیری، با انواع تکنیک‌های آرام‌سازی همراه است تا افراد بتوانند اضطراب را با پاسخ‌های آرام‌تر جایگزین کنند.
اضطراب جدایی
اضطراب جدایی شامل اضطراب بیش از حد به سبب جدایی از مراقب، عزیز یا فردی است که به او دلبستگی داریم. این نوع اضطراب اغلب در اوایل دوران کودکی بروز می نماید، اما می تواند در سایر مراحل زندگی نیز رخ دهد.
این نوع اضطراب، بخشی طبیعی و سالم رشد کودک است که به طور معمول بین 8 تا 14 ماهگی رخ می دهد. این نوع اضطراب، تا دو سالگی به عنوان بخش طبیعی رشد کودک در نظر گرفته می شود. علائم این نوع اضطراب عبارتند از: گریه بیش از حد، وابستگی بیش از حد و امتناع از تعامل با دیگران پس از ترک والدین یا مراقب.
هنگامی که این اضطراب پس از دو سالگی رخ می دهد به عنوان اختلال اضطراب جدایی تشخیص داده می شود. همچنین بر بزرگسالان نیز تاثیر می گذارد. علائم این بیماری شامل پریشانی بیش از حد، نگرانی و بی میلی در هنگام جدا شدن از شخصیت دلبسته شان است.
گاهی اوقات اضطراب جدایی در زمان استرس یا بطور گذرا رخ می دهد. شروع مدرسه، رفتن به دانشگاه، نقل مکان به شهر جدید یا شروع شغلی جدید باعث تحریک احساساتی از نوع اضطراب می شود.
اضطراب موقعیتی
اضطراب موقعیتی نوعی اضطراب است که در شرایط خاصی ایجاد می شود. بسیاری از افراد هر از گاهی دچار این نوع اضطراب می شوند. برای مثال، در اولین روز کاری جدید یا قبل از یک سخنرانی مهم در محل کار، اضطراب موقعیتی بروز می نماید.
هنگام مواجهه با چیزی که باعث احساس اضطراب موقعیتی می شود، دچار بروز طیف وسیعی از علائم می شوید. به عنوان مثال، امکان بروز مشکل خواب یا دل پیچه وجود دارد. تنش عضلانی، اسهال، حالت تهوع، تعریق و بی قراری نیز از جمله علائم شایع هستند.
اغلب،افراد با استفاده از تکنیک های آرامش بخش مانند تنفس عمیق یا تجسم، با این نوع اضطراب مقابله می کنند. آمادگی در شرایط نیز مفید واقع می شود. به عنوان مثال، اگر می دانید که در طول مصاحبه شغلی آینده مضطرب خواهید شد، تمرین مصاحبه و آمادگی برای پاسخ دادن به سؤالات سبب کاهش احساس اضطرابتان می شود.
اضطراب اجتماعی
اگر فکر این که باید در اتاقی پر از افراد غریبه به گفتگو مشغول شوید سبب بروز تشنج و اضطراب در شما می شود،احتمال ابتلا به اضطراب اجتماعی در شما مشاهده می شود. معمولاً، اضطراب اجتماعی به عنوان ترس از موقعیت های اجتماعی تعریف می شود. با این حال، این اضطراب به طرق مختلفی پدیدار می شود.
در برخی از افراد، اضطراب اجتماعی در درجه اول هنگام مواجهه با موقعیت های اجتماعی ناآشنا رخ می دهد که شامل ملاقات با افراد جدید در موقعیت هایی مانند مصاحبه شغلی یا رویدادهای مرتبط با کار می باشد. گاهی اوقات ، اضطراب فقط در لحظات پرفشار رخ می دهد، مانند سخنرانی در مقابل گروه زیادی از مردم.
اما در سایر موارد، افراد تقریباً در هر برخورد اجتماعی،دچار احساس ترس و اضطراب می شوند. فعالیت های روزمره مانند پاسخ دادن به تلفن یا غذا خوردن در مکان عمومی برایشان دلهره آور یا ترسناک است.
اضطراب اجتماعی سبب بروز طیفی از علائم جسمی و شناختی می شود. به عنوان مثال، در طول موقعیت اجتماعی اضطراب آور، علائم فیزیکی مانند گرگرفتگی، تنگی نفس، خشکی دهان و لرزش صدا بروز می نماید.
افکار و باورهای منفی نیز شایع هستند. ممکن است به خودتان بگویید که همه شما را قضاوت می کنند یا اینکه شما به اندازه کافی جالب نیستید.
در نتیجه این ترس، افراد اغلب شروع به اجتناب از موقعیت هایی می کنند که منجر به احساس اضطراب می شود. مشکل اینجاست که این استراتژی منجر به انزوا و تنهایی می گردد. همچنین تمایل به تشدید اضطراب اجتماعی وجود دارد. اگر اضطراب اجتماعی فرد مداوم باشد و عملکرد روزانه او را مختل کند، ابتلا به اختلال اضطراب اجتماعی تشخیص داده می شود.
بنابراین برای مقابله با این نوع اضطراب چه کار باید کرد؟ در حالی که نیازهای هر فرد متفاوت هستند، تمرین مهارت های اجتماعی اغلب بسیار موثر است. با کسب مهارت بیشتر برای گفتگو با سایر افراد، افراد اعتماد به نفس بیشتری در موقعیت های اجتماعی پیدا می کنند.
حرف اخر انواع مختلف اضطراب
اضطراب ، مشکل شایعی است که در اکثر مردم به چشم می خورد، اما همه اضطراب ها یکسان نیستند. تشخیص نوع اضطرابی که دچارش شدید، حائز اهمیت است تا بفهمید که علت اضطرابتان چه بوده است.
اگر اضطراب باعث اختلال در زندگیتان می شود و عملکردتان را دشوار می کند، با خدمات دهنده مراقبت های بهداشتی عمومی یا متخصص بهداشت روان صحبت کنید. چرا که اضطراب اغلب به مرور زمان بدتر می شود، اقدام زودهنگام به تسکین اضطراب کمک می کند و اثرات مضر آن بر زندگی شخصی را به حداقل می رساند.
ثبت ديدگاه