فهرست مطالب

اختلال اضطراب، بیماری تلقی می شود.  کسانی که هرگز اضطراب نداشته اند اغلب نمی دانند احساس ترس – یا علائم ترس – طی 24 ساعت شبانه روز چیست.  آنها از سنگینی زندگی مضطربانه خبر ندارند و در مورد نحوه تغییر فکر،احساس و عمل براثر اضطراب آگاهی ندارند.

اما اکثرا از این درک برخوردار نیستند که هیچکس تمایل به داشتن اضطراب ندارد و انتخاب محسوب نمی شود و علتی دارد.  ضمن بیان این نکته که علت اضطراب در همگان یکسان نیست، زمانی که اضطراب شکل می گیرد، چیزی نیست که به سادگی از بین برود.  اضطراب باعث تغییر مغز و بدن شما به گونه ای می شود که شما را مستعد اضطراب و علائم آن کند.  تغییر بدن به زمان نیاز دارد.

با این حال، در وهله اول قبل از اینکه درمان سبب کاهش اضطراب شود، به درک علت بروز اضطراب کمک می کند.  چرا شما جزو 20 درصد از کسانی هستید که به اضطراب دچارند؟  در ادامه راهنمای جامعی در مورد علل اضطراب و کاوش در مورد عوامل ایجاد کننده علائم اضطراب ارائه شده است.

چه چیزی باعث اختلالات اضطرابی می شود؟

  این سوال، سوالی است که پاسخ دادن به آن بسیار دشوار است. اضطراب،مانند سرماخوردگی نیست – شما به سادگی بعد از بیدارشدن از خواب دچار اختلال اضطراب نمی شوید به این علت که فراموش کرده اید قبل از پاک کردن بینی تان، دست های خود را بشویید.

 اختلالات اضطرابی در طول سال ها تجربه شکل می گیرند.  آنها از یک جزء ژنتیکی، یک جزء تربیتی، یک جزء محیطی برخوردارند.  هر تجربه ای که طی سالها دارید سبب بروز اختلال اضطراب می شود، همانطور که هر تجربه ای در زندگی تضمین کننده این مطلب است که هرگز به آن مبتلا نشوید.

  امکان دارد اضطراب بی هیچ دلیل واقعی رخ دهد. همچنین انواع مختلفی از اضطراب وجود دارد.  علل مختلفی برای OCD، حملات پانیک، PTSD ،  اختلال اضطراب فراگیر، فوبیا وجود دارد، هر تجربه و هر اضطرابی به نوعی منحصر به فرد است.

با این حال، بهترین راه درک عوامل دخیل در بروز اختلال اضطرابی به دو علت اصلی دسته بندی شده است:

  • بیولوژیکی
  • زیست محیطی

این موارد در برگیرنده کلیه علائم اضطراب نمی باشند. در واقع، ممکن است اضطراب به جهاتی، خودش رخ دهد- چیزی که در پایان راهنما به بررسی آن خواهیم پرداخت.  اما به طور کلی دو عامل اضطراب، بدن شما و تجربیات شما در دنیای اطرافتان هستند.

چرا اضطراب میگیریم؟

علل بیولوژیکی اختلالات اضطراب

ژنتیک و بیولوژی در ایجاد اختلالات اضطرابی نقش دارند. به نظر می رسد نه تنها اضطراب در خانواده ها رخ می دهد- اگر دو نفر با تجربیات مشابهی را انتخاب کنید، ممکن است یکی از آنها به اختلال اضطرابی دچار باشد و دیگری اینگونه نباشد و تنها تفاوت بین آنها ،تفاوت ژنتیکی باشد، یا حداقل بدن را بیش از  ذهن تحت تاثیر قرار دهد. علل بیولوژیکی عبارتند از:

عدم تنظیم شیمی مغز

 مطالعات متعدد نشان داده اند که عدم تعادل شیمیایی مغز از جمله دلایل احتمالی اختلالات اضطرابی است.  این تحقیق نشان داده است که افراد مضطرب اغلب مشکلاتی در انتقال دهنده های عصبی (مواد شیمیایی مغز) از جمله سروتونین، نوراپی نفرین و گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) دارند.

بطورکامل مشخص نشده است که آیا عدم تعادل ناشی از راهبردهای مقابله ای ضعیف بوده است یا اینکه عدم تعادل از ابتدا وجود داشته و منجر به تجربه اضطراب شده است.  ثابت شده است که درمان- بدون هیچ گونه مداخله دارویی- سبب بهبود تنظیم شیمیایی می شود که نشان می دهد حتی اگر یک جزء بیولوژیکی وجود داشته باشد، ذهن می تواند بر آنها غلبه کند و جریان انتقال دهنده های عصبی در سراسر مغز را بهبود بخشد.

 اما در برخی موارد، پزشکان، داروهایی برای این مشکلات تجویز می‌کنند که به‌طور خاص جهت بهبود تنظیم انتقال‌دهنده‌های عصبی طراحی شده‌اند و اغلب – حداقل در دوزهای کوچک- کارسازند.  این امر نشان می دهد که انتقال دهنده های عصبی، هم از نظر بیولوژیکی و هم از نظر محیطی قابل تغییر هستند.

سروتونین، نوراپی نفرین و گابا نیز در خواب، خلق و خو و ثبات عاطفی نقش دارند و هر کدام بر تجربیاتی که منجر به اختلالات اضطرابی می شود، تأثیر می گذارند.

چرا اضطراب میگیریم؟

تغییرات فعالیت مغز

علاوه بر مواد شیمیایی، مطالعات تصویربرداری مغز نشان داده است که برخی از افراد مبتلا به اضطراب دارای فعالیت های مغزی متفاوتی  نسبت به افراد بدون اضطراب می باشند.  افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی دچار ناهنجاری هایی در جریان خون و متابولیسم مغز و همچنین ناهنجاری های ساختاری در قسمت های مختلف مغز هستند.

  با این حال اجازه ندهید این مطلب، شما را بترساند.  همچنین مطالعات نشان داده اند که با درمان های موثر اضطراب، این تغییرات موقتی هستند – به عبارت دیگر، حتی اگر تغییرات در فعالیت مغز شما به دلیل برخی از عوامل خارجی (تغییر طبیعی در مغز) باشد، باز هم می توان با درمان، سبب بهبود اضطراب گردید.

  این تغییرات ناشی از اضطراب می باشد، نه دلیلی برای اضطراب و نشان می دهد که بعد از درمان اضطراب، ناپدید می شوند.

ژنتیک و اضطراب

بارها و بارها مطالعات نشان داده اند که برخی افراد از نظر ژنتیکی بیش از دیگران مستعد ابتلا به اختلالات اضطرابی هستند.  به نظر می رسد که اختلالات اضطرابی، به ویژه اختلال هراس، از والدین و خانواده نزدیک به فرزندان منتقل می شود.

هنوز بطور کامل در مورد ارتباط اینکه چه مؤلفه ای از اضطراب به تربیت ربط دارد، چیزی بیان نشده است (همچنین نشان داده شده است که کودکانی که ناظر بر اضطراب والدینشان بودند با احتمال بیشتری دچار اضطراب می شوند) ، اما هنوز مؤلفه ژنتیکی در اضطراب نقش آفرینی می نماید. کسانی که خانواده نزدیک مبتلا به اختلال اضطرابی دارند باید در کاهش استرس و اضطراب در زندگی خود دقت ویژه ای داشته باشند.

عوامل پزشکی اضطراب

عوامل پزشکی اضطراب

 بطور کمتر شایع، برخی شرایط پزشکی منجر به افزایش اضطراب می شود و زمانی اتفاق می‌افتد که برخی از بیماری‌ها بر مغز تأثیر گذارد و باعث اختلال در شیمی مغز گردد. در این موارد، درمان بیماری زمینه ای از بروز بیشتر اضطراب جلوگیری می کند.

شرایط پزشکی را می توان «محیطی» نیز در نظر گرفت، زیرا شما با این مشکل متولد نشده اید.  بلکه اضطراب است که بر بیولوژی شما تاثیر می گذارد.

  با این حال، بیماری‌هایی که باعث اضطراب می‌شوند، کمتر از آن چیزی هستند که اکثر مردم تصور می‌کنند و اضطراب  باعث ترس شما از ابتلا به این بیماریها حتی بدون شواهد پزشکی می شود.  به همین دلیل است که بهتر است فرض کنید که وضعیت پزشکی باعث اضطراب شما نمی شود مگر اینکه از قبل بدانید که به بیماری مبتلا هستید.

از جمله بیماریهایی که سبب اضطراب می شوند عبارتند از:

  • اضطراب ناشی از آلرژی
  • اضطراب ناشی از هیپوگلیسمی
  • اضطراب ناشی از وقفه تنفسی درخواب
  • اضطراب ناشی از سندرم آسپرگر
  • اضطراب ناشی از آسم
  • اضطراب ناشی از سرطان
  • اضطراب ناشی از بیماری سلیاک
  • اضطراب ناشی از COPD
  • اضطراب ناشی از آنفلوآنزا
  • اضطراب ناشی از فشار خون بالا
  • اضطراب ناشی از عدم تعادل هورمونی
  • اضطراب ناشی از پرفشاری خون
  • اضطراب ناشی از پرکاری تیروئید
  • اضطراب ناشی از کم کاری تیروئید
  • اضطراب ناشی از لوپوس
  • اضطراب ناشی از یائسگی
  • اضطراب ناشی از عقب ماندگی ذهنی
  • اضطراب ناشی از افتادگی دریچه میترال
  • اضطراب ناشی از مولتیپل اسکلروزیس
  • اضطراب ناشی از PMS
  • اضطراب ناشی از مشکلات پروستات
  • اضطراب ناشی از صرع
  • اضطراب ناشی از TMJ

علل محیطی اختلالات اضطراب

 متخصصان زمان زیادی را صرف بحث در مورد مولفه های بیولوژیکی و ژنتیکی اضطراب کرده اند.  اما در اکثر مردم، اضطراب تا حد زیادی، زیست محیطی می باشد. در برخی از افراد، پیدا کردن علت مشکل می باشد. زیرا همه اضطراب ها به سادگی اشاره به یک لحظه خاص نمی باشند.

حتی اگر زمینه ژنتیکی اضطراب دارید (مانند داشتن سابقه خانوادگی اضطراب)، محیط شما نقش کلیدی در ابتلای شما به اختلال اضطراب ایفا خواهد کرد. اکثر افراد بر این باورند که محیط، نقش محرکی در اختلالات اضطرابی دارد و در برخی موارد باعث بروز اختلالات اضطرابی می شود.

در این مورد، محیط شامل هر چیزی،غیر از ژنتیک است – هر تجربه ای که دارید، هر مکانی که می روید، و هر چیزی که به شما آموزش داده شده است.

  بر اساس مطالعه بعمل آمده بر دوقلوهای یک تخمکی (دوقلوهای همسان) و دوقلوهای دو تخمکی (دوقلوهای ناهمسان) ، دوقلوهای تک تخمکی – که هر دو دارای DNA مشابه هستند – دو برابر بیشتر از دوقلوهای ناهمسان در معرض ابتلا به اختلالات اضطرابی هستند، اما در این موارد، ژنتیک آنها تضمین کننده اختلال اضطرابی نمی باشد و نشان دهنده ایفای نقش محیط است.

همچنین اعتقاد بر این است که افراد می توانند به تنهایی از طریق محیط به اختلالات اضطرابی مبتلا شوند.  این موضوع با این ایده  تایید می شود که امکان دارد اضطراب بدون هیچ دارو یا جراحی درمان می شود، و نشانگر این مطلب است که سلامت روانی با توجه به تجربیات زندگی شکل می گیرد.

علل محیطی اختلالات اضطراب

 علل محیطی شایع اضطراب عبارتند از:

استرس و اضطراب

رویدادهای آسیب زای زندگی باعث اختلالات اضطرابی می شوند.  اما این استرس ساده در زندگی از  جمله شایع ترین دلایل بروز اضطراب در افراد است.  به نظر می رسد استرس – به خصوص استرس طولانی مدت، مانند استرسی که فرد در شغلی که از آن خوشش نمی آید یا در رابطه ای که از نظر عاطفی آسیب زا است، احساس می کند – باعث ایجاد اختلالات اضطرابی می شود.

 ارتباط بین استرس و اضطراب گسترده است.  آنهایی که به هر دلیلی احساس استرس می کنند، بیش از کسانی که استرس طولانی مدت نداشتند، با اضطراب دست و پنجه نرم می کنند.  دلیل این امر کاملاً مشخص نیست، اما با بسیاری از نظریه ها در ارتباط است.  دلایل احتمالی استرس باعث ایجاد اضطراب می شود:

  • استرس سبب تضعیف بخشی از مغز که کنترل مقابله یا کنترل اضطراب را برعهده دارند، می گردد.
  • استرس بر تعادل هورمون ها، انتقال دهنده های عصبی و تغذیه تأثیر می گذارد.
  • استرس بر ذهن غلبه می کند و برطرف شدن اضطراب را دشوارتر می سازد.

اکثر افراد مبتلا به حملات پانیک (اگرچه نه همه) گزارش دادند که اولین حمله پانیک آنها در طول دوره استرس رخ می دهد، مانند یک رابطه بد، یک شغل بد، غلبه بر جدایی، احساس در فکر فرو رفتن در مدرسه و غیره. PTSD تقریباً به معنای واقعی کلمه، اختلال اضطرابی ناشی از آسیب رویدادی استرس زاست. همه موارد مذکور، پیوندهای مشترک بین استرس و اضطراب به حساب می آیند.

به این نکته اشاره کردیم که استرس سبب تضعیف بخشی از مغز که در مقابله با استرس به شما کمک می کند (یا سیستمی که مغز شما برای مقابله با استرس دارد)، می گردد.  در نتیجه، در آینده توان کنترل راحت استرس را نخواهید داشت.

بنابراین، رویدادهایی که معمولاً باعث استرس شما نمی شوند، در نهایت باعث ایجاد استرس در شما می شوند که به نوبه خود توانایی مقابله شما را ضعیف تر می کند. به همین دلیل حتی آنهایی که بیان می دارند در زمان اضطراب زیاد تحت استرس نبوده اند، ممکن است در نتیجه استرسی که در گذشته آنها را تحت تاثیر قرار داده است، هنوز در تقلا باشند. بسیاری از کسانی که در دراز مدت به استرس مداوم مبتلا بوند، متوجه شدند که آنها حتی در شرایط بدون استرس، از اضطراب و استرس خلاصی ندارند.

احتمالاً استرس، از جمله عوامل محیطی اصلی است که باعث اضطراب می شود.

تربیت/ تجربیات زندگی / فرزند پروری

زندگی شما بر پایه میلیون ها تجربه شکل گرفته است و هر یک از این تجربیات باعث افزایش یا جلوگیری از بروز اختلال اضطرابی می شود.

  • امکان دارد اضطراب را به سادگی مشاهده واکنش والدینتان به ترس در زمان کودکی تان بیاموزید.
  • می توانید اضطراب را از آموزه های آنها بیاموزید. اگر والدینتان در کودکی به شما یاد داده باشند که که از چیزهایی بترسید، وقتی بزرگتر می شوید، مضطرب تر می گردید.
  • امکان دارد به علت نشان دادن برخی واکنشهای اجتماعی ضعیف در کودکی به فوبیای اجتماعی دچار شوید.
  • امکان دارد به دلیل قلدری کردن، بترسید یا به دلیل وجود نگرانی در مدرسه، معلمان، همکلاسی ها، دچار اضطراب شوید.

می توان گاه به روش های کوچک و گاهی به روش های بزرگتر سبب بروز یا پیشگیری از اختلالات اضطرابی در تمام تجربیات زندگی شد.

هم اکنون درمورد راهکارهای بزرگتر (در بخش “تروما”) صحبت خواهیم کرد، اما حتی کوچکترین تعامل – تماس تلفنی ناخوشایند با یک دوست، مقایسه خود با افراد اینستاگرام، عدم پاسخ سریع کسی به متن شما – همه این موارد سبب از بین رفتن یا بروز اضطراب به شکلی کوچک می شوند.

اغلب به همین دلیل است که درمان اضطراب پیچیده است. موارد جزئی می توانند سبب بروز مشکلات بزرگتری شوند. اما تصمیمات و انتخاب های درست سبب از بین رفتن اضطراب در آینده می شوند.

تروما و اضطراب

 ترومای خاص منجر به توسعه اختلالات اضطرابی می شود. تروماها، اشکالی از استرس شدید و لحظه ای هستند که ناشی از عاملی خارجی – تجربیات نزدیک به مرگ، خشونت، تجاوز جنسی، مشاهده مرگ و بسیاری موارد دیگر- می باشند.

  این مورد به طور خاص در افراد مبتلا به PTSD (اختلال استرس پس از سانحه) شایع است، اما ممکن است بر افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر، اختلال هراس، فوبیای اجتماعی و غیره نیز تأثیر گذارند.  تروما می تواند در هر زمانی از زندگی رخ دهد و می تواند فوراً یا احتمالاً تا سالها بعد روی شما تأثیر گذارد (بعضی از کودکانی که تروما را تجربه کرده اند فقط در بزرگسالی دچار اضطراب می شوند).

 به نظر می رسد تروما نه تنها باعث اضطراب می شود – بلکه سبب تغییرخط پایه اضطراب فرد نیز می شود، مانند:

 اساساً، قبل از تروما، فرد ،استرس زیادی برای کنترل شرایط قبل از رسیدن به مرحله «خطر» – مرحله استرس شدید – دارد . اما بعد از تروما، میزان استرس او بیشتر می شود. در حالی که در وضعیت«استرس کم» استرس زیادی احساس نمی کنند. تروما شایع ترین علت اضطراب نیست، اما کسانی که دچار تروما شدند با احتمال بیشتری مستعد ابتلا می باشند.

 تغییر و اضطراب

تغییر سبب وقوع اختلالات اضطرابی می شود. برخی افراد به سرعت خود را با تغییر وفق می دهند، اما برخی دیگر این کار را نمی کنند.  تغییر می تواندشامل تغییرات کوچکتر، مانند شغل جدید یا خانه جدید، یا تغییرات بزرگتر، مانند از دست دادن عزیز، طلاق، یا حرکتی مهم باشد.

 تغییر، سبب قرارگیری افراد در مکان عاطفی ناآشنا می شود و عدم آشنایی منجر به استرس قابل توجه و در نهایت ایجاد اختلال اضطرابی می شود.

  سوء استفاده / بی توجهی

 این موارد را می تواند در زمره «تروما» قرار داد، اما بهتر است در بخش ویژه خود قرار گیرند.

در کودکی و بزرگسالی، سوء استفاده و بی توجهی منجر به بروز اختلالات اضطرابی می شود. برخی از روانشناسان به دوران کودکی فرد به عنوان تنها عامل بروز اضطراب اشاره می کنند و اغلب معتقدند که سوء استفاده و بی توجهی در کودکی، نقش مهمی در بروز اضطراب ایفا می کند.

 اما در واقعیت، انواع بروز سوء استفاده و بی توجهی در هر زمانی امکان پذیر است.  برای مثال، کسانی که در روابط آسیب زننده عاطفی هستند، اغلب پی به این موضوع می برند که در نهایت بی ثباتی عاطفی این روابط منجر به اضطراب می شود. هم سوء استفاده و هم بی توجهی، سبب بروز پاسخ های بسیار قدرتمند می شود و اضطراب از جمله این پاسخهاست.

  اضطراب ناشی از اضطراب

 اضطراب، خودپایدار است.  قبلاً به حملات پانیک اشاره کردیم و این که چگونه آنها در اثر بروز طی دوره های استرس طاقت فرسا، رخ دهند.  اما هنگامی که اولین حمله پانیک به سراغتان می آید، ممکن است به دلیل ترس از این حملات پانیک، یا به این دلیل که بدن شما با نحوه احساستان سازگارتر می باشد، بطور مکرر دچار این حملات شوید، و نهایتا سبب تحریک این حملات در آینده گردید.

 ما این موارد را از جهات دیگری نیز در نظر می گیرم:

  • اگر متوجه عصبی بودنتان بخاطر جا ماندن از هواپیما شدید، ممکن است در سفرهای آینده با هواپیما دچار ترس شوید.
  • اگر متوجه شدید که نگران فکری منفی هستید، امکان اینکه این فکر اغلب به سراغتان بیاید، وجود دارد.
  • اگر دچار علائم شدید اضطراب شدید، از اینکه مجدد دچار این علائم شوید، مضطرب می شوید.

اساساً اضطراب و ترس از علائم اضطراب سبب بروز اضطراب بیشتری در آینده می شود. آنها به چرخه خودپایداری تبدیل می شوند. بنابراین حتی اضطراب قابل توجیه (مانند احساس عصبی بودن به دلیل پاسخ ندادن فرزند یا والدین به تلفن آنها طی 2 روز) منجر به اضطراب بی اختیار شود.

اضطراب ناشی از عادات سبک زندگی

هرگز تاثیر سبک زندگی تان بر سطوح اضطراب را نادیده نگیرید. به عنوان مثال، برخی تحقیقات نشان داده است که کسانی که ورزش نمی کنند در ابتلا به اضطراب مستعدترند، زیرا بدن آنها، انرژی استفاده نشده ای دارد و به این دلیل است که هورمون های مقابله با استرس کمتری تولید می کنند.

به طور مشابه، اگرچه رژیم غذایی به طور سنتی باعث اضطراب قابل توجهی نمی شود، اما در بروز آن نقش دارد. برای مثال کافئین سبب تشدید علائم خفیف اضطراب می شود.  غذاهای ناسالم سبب بروز احساس ناسالم در شما می شوند که به نوبه خود باعث ایجاد استرس می شوند و منجر به اضطراب می گردد. مصرف مواد مخدر اغلب عامل اضطراب است.

به همین دلیل است که حتی با وجود اقدامات درمانی و دارو، اغلب تغییر در عادات سبک زندگی ضروری است.

موارد ذیل نیز در بروز اضطراب نقش دارند:

  • اضطراب و تلویزیون
  • اضطراب و مواد قندی
  • اضطراب و کم خواب
  • اضطراب و ماری جوانا
  • اضطراب و قهوه
  • اضطراب و کوکائین
  • اضطراب و ترک الکل
  • اضراب بعد از خوردن
  • اضطراب و و کم آبی

اضطراب بی دلیل

اضطراب به ندرت بی دلیل است. اما امکان دارد دلایل اضطراب به قدری جزئی باشد که تلاش برای کشف علت آن کمکی نکند. حتی آنهایی که دچار ضربه روحی می شوند و این تروما را دلیل اضطراب خود می دانند، ممکن است در این مسیر با مسائل دیگری مواجه شده باشند که آنها را در معرض خطر ابتلا به اضطراب قرار داده باشد.

  بنابراین در حالی که محیط در بروز اضطراب نقش دارد، اما شایان ذکر است که یافتن دلایل اضطراب سبب ارائه اطلاعات عملی نشود .

درک علل اضطراب بخشی از مسیر است

اختلالات اضطرابی اغلب بسیار پیچیده هستند – بسیار پیچیده تر از آن چیزی که بسیاری از مردم تصور می کنند. در برخی موارد، تشخیص علت دقیق اضطراب دشوار می باشد و امکان دارد دلیل خاصی نداشته باشد.

اما درک علل بالقوه اضطراب هنوز مهم است و شاید مهمتر از آن درک این نکته باشد که مهم نیست چه چیزی باعث اضطراب شده است، همیشه می توان آن را درمان کرد.

فرقی نمی کند که علت اضطراب شما بیولوژیکی باشد یا محیطی – اضطراب ، بیماری قابل درمانی است و اگر تصمیمات هوشمندانه بگیرید می توانید اضطراب خود را به طور کامل درمان کنید، مهم نیست که چگونه بزرگ شده اید یا بدن شما چه تصمیمی برای واکنش دارد.