فهرست مطالب
دیازپام چیست؟
- قرص خوراکی دیازپام هم به عنوان داروی ژنریک و هم به عنوان داروی برند دار موجود است. برند تجاری: والیوم.
- همچنین به صورت محلول خوراکی، تزریق داخل وریدی، اسپری بینی مایع و ژل مقعدی موجود است.
- دیازپام برای درمان اضطراب، ترک الکل، اسپاسم عضلانی و انواع خاصی از تشنج مصرف می شود.
قرص خوراکی دیازپام ، ماده مخدر کنترل شده ای است که با نام تجاری دارویی والیوم در دسترس است. همچنین به عنوان داروی ژنریک موجود است. معمولاً داروهای ژنریک هزینه کمتری دارند. در برخی موارد، آنها در هر میزان شدت یا شکلی به عنوان نسخه نام تجاری موجود نمی باشند. دیازپام به صورت محلول خوراکی، تزریق داخل وریدی، اسپری بینی مایع و ژل مقعدی نیز موجود است.
دلایل مصرف دیازپام
قرص خوراکی دیازپام برای درمان بیماری های زیر استفاده می شود:
- اضطراب
- علائم ناشی از ترک الکل، مانند بی قراری یا لرزش
- درمان اضافی برای اسپاسم عضلات اسکلتی
- درمان اضافی برای انواع خاصی از تشنج
ممکن است به عنوان بخشی از تراپی ترکیبی استفاده شود. این بدان معناست که باید آن را با داروهای دیگر مصرف کنید.
نحوه عملکرد دیازپام
دیازپام به دسته ای از داروها به نام بنزودیازپین ها تعلق دارد. دسته داروها به داروهایی اطلاق می شود که عملکرد مشابهی دارند. آنها ساختار شیمیایی مشابهی دارند و اغلب برای درمان شرایط مشابه استفاده می شوند.
دیازپام سبب افزایش فعالیت گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) می شود که ماده شیمیایی خاصی می باشد که می تواند سیگنال ها را به سراسر سیستم عصبی شما ارسال کند. اگر گابا کافی نداشته باشید، بدن تان در حالت هیجانی قرار می گیرد و باعث اضطراب، اسپاسم عضلانی یا تشنج می شود. هنگامی که این دارو را مصرف می کنید، GABA بیشتری در بدن خود خواهید داشت که به کاهش اضطراب، اسپاسم عضلانی و تشنج شما کمک می کند.
عوارض جانبی دیازپام
دیازپام سبب بروز عوارض جانبی خفیف یا شدید می شود.
قرص خوراکی دیازپام ، فعالیت مغز تان را کاهش می دهد و در قضاوت، تفکر و مهارت های حرکتی شما اختلال ایجاد می کند. در حین مصرف دیازپام، نباید الکل بنوشید یا مصرف داروهای دیگری که سبب کاهش فعالیت مغز تان می شود را کاهش دهید. همچنین نباید رانندگی کنید، با ماشین آلات کار کنید، یا کارهای دیگری که نیاز به هوشیاری دارند انجام دهید تا زمانی که از نحوه تاثیر این دارو بر شما آگاهی یابید. اثرات دیگری نیز وجود دارد که باید از آنها نیز آگاه باشید.
لیست زیر حاوی برخی از عوارض جانبی کلیدی است که در هنگام مصرف دیازپام رخ می دهد. این لیست شامل تمام عوارض جانبی احتمالی نمی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد عوارض جانبی احتمالی دیازپام، یا نکاتی در مورد نحوه مقابله با عارضه جانبی نگران کننده، با پزشک یا داروساز صحبت کنید.
عوارض جانبی شایعتر Diazepam
عوارض جانبی شایع‌تری که هنگام مصرف دیازپام رخ می دهد عبارتند از:
- خواب آلودگی
- خستگی یا بی حالی
- ضعف عضلانی
- عدم توانایی در کنترل حرکات عضلانی (آتاکسی)
- سردرد
- لرزش
- سرگیجه
- خشکی دهان یا بزاق بیش از حد
- حالت تهوع
- یبوست
اگر این اثرات خفیف باشند، ممکن است ظرف چند روز یا چند هفته از بین بروند. اگر آنها شدیدتر شوند یا از بین نمی روند، با پزشک یا داروساز مشاوره نمایید.
عوارض جانبی جدی دیازپام
اگر با عوارض جانبی جدی مواجه شدید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
عوارض جانبی جدی و علائم آنها می تواند شامل موارد زیر باشد:
- بدتر شدن تشنج. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- افزایش فرکانس
- افزایش شدت
- تغییرات در مغز یا نحوه تفکر شما. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- مشکلات کبدی. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- زرد شدن پوست یا سفیدی چشم (یرقان)
- مشکلات مثانه. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ناتوانی در دفع ادرار
- ناتوانی در نگه داشتن ادرار
- افزایش یا کاهش میل جنسی.
- علائم ترک می تواند شامل موارد زیر باشد:
- لرزش
- گرفتگی عضلات شکم یا عضله
- عرق کردن
- تشنج
نحوه مصرف دیازپام
دوز دیازپام تجویزی توسط پزشک شما به عوامل مختلفی بستگی دارد که عبارتند از:
- نوع و شدت بیماری که برای درمان آن از دیازپام استفاده می کنید
- سن شما
- شکل دیازپامی که مصرف می کنید
- سایر شرایط پزشکی
به طور معمول، پزشک با مصرف دوز پایین شروع می کند و آن را در طول زمان تنظیم می کند تا به دوز مناسب شما برسد. آنها در نهایت به تجویز کوچکترین دوزی که اثر مورد نظر را ارائه می دهد، اقدام می نمایند. اطلاعات زیر دوزهایی را که معمولاً استفاده می شود یا توصیه می شود را شرح می دهند. اما حتما دوز تجویز شده توسط پزشک را مصرف کنید. آنها بهترین دوز را متناسب با نیاز شما تعیین می کنند.
اشکال و میزان قدرت Diazepam
ژنریک: دیازپام
- شکل: قرص خوراکی
- میزان قدرت: 2 میلی گرم (میلی گرم)، 5 میلی گرم و 10 میلی گرم
نام تجاری: والیوم
- فرم: قرص خوراکی
- میزان قدرت: 2 میلی گرم، 5 میلی گرم و 10 میلی گرم
دوز مصرفی برای اضطراب
مقدار مصرف بزرگسالان (18 تا 64 سال)
دوز استاندارد 2 تا 10 میلی گرم از راه خوراکی دو تا چهار بار در روز است.
دوز نوزاد (سن 0 تا 5 ماه)
این دارو در نوزادان مورد مطالعه واقع نشده است و نباید در کودکان زیر 6 ماه استفاده شود.
مقدار مصرف کودک (از 6 ماه تا 17 سال)
- دوز معمول شروع 1 تا 2.5 میلی گرم از راه خوراکی سه تا چهار بار در روز است.
- شروع تجویز دارو توسط پزشک با کمترین دوز و بر اساس نحوه پاسخ و تحمل شما به این دارو می باشد که در صورت نیاز افزایش می دهد.
دوز سنین بالاتر (سن 65 سال و بالاتر)
- دوز شروع معمولی 2 تا 2.5 میلی گرم از راه خوراکی یک یا دو بار در روز است.
- پزشک بر اساس نحوه پاسخ و تحمل شما به این دارو، به آرامی دوز شما را در صورت نیاز افزایش می دهد.
- بدن شما این دارو را کندتر پردازش می کند. پزشک با دوز کمتری شروع می کند تا مانع از تجمع مقدار زیادی از این دارو در بدنتان شود. مقدار بیش از حد دارو در بدن شما می تواند سمی باشد.
ملاحظات خاص مصرف قرص دیازپام
افراد مبتلا به بیماری تضعیف کننده:
- دوز شروع معمول 2 تا 2.5 میلی گرم است که یک یا دو بار در روز تجویز می شود.
- پزشک بر اساس نحوه پاسخ و تحمل شما به این دارو، دوز شما را در صورت نیاز به آرامی افزایش می دهد.
دوز برای ترک حاد الکل
مقدار مصرف بزرگسالان (18 تا 64 سال)
دوز استاندارد 10 میلی گرم از راه خوراکی سه تا چهار بار در طول 24 ساعت اول است. این مقدار بر اساس علائم ترک مصرف به 5 میلی گرم، 3 تا 4 بار در روز کاهش می یابد.
دوز کودک (سن 0 تا 5 ماه)
این دارو در کودکان مورد مطالعه واقع نشده است و نباید در کودکان زیر 6 ماه استفاده شود.
مقدار مصرف کودک (از 6 ماه تا 17 سال)
- دوز شروع معمولی 1 تا 2.5 میلی گرم از راه خوراکی سه یا چهار بار در روز است.
- پزشک بر اساس نحوه پاسخ و تحمل شما به این دارو، به آرامی دوز شما را در صورت نیاز افزایش می دهد.
- دوز سنین بالاتر (سن 65 سال و بالاتر)
- دوز شروع معمولی 2 تا 2.5 میلی گرم از راه خوراکی یک یا دو بار در روز است.
- پزشک بر اساس نحوه پاسخ و تحمل شما به این دارو، به آرامی دوز شما را در صورت نیاز افزایش می دهد.
- بدن شما این دارو را کندتر پردازش می کند. پزشک با دوز کمتری شروع می کند تا مانع از تجمع مقدار زیادی از این دارو در بدنتان شود. مقدار بیش از حد دارو در بدن شما می تواند سمی باشد.
ملاحظات خاص
افراد مبتلا به بیماری ناتوان کننده:
- دوز شروع معمول 2 تا 2.5 میلی گرم است که یک یا دو بار در روز تجویز می شود.
- پزشک بر اساس نحوه پاسخ و تحمل شما به این دارو، دوز شما را در صورت نیاز به آرامی افزایش می دهد.
دوز مصرفی برای درمان اضافی اسپاسم عضلانی
مقدار مصرف بزرگسالان (18 تا 64 سال)
دوز استاندارد 2 تا 10 میلی گرم از راه خوراکی سه یا چهار بار در روز است.
دوز کودک (سن 0 تا 5 ماه)
این دارو در کودکان مورد مطالعه واقع نشده است و نباید در کودکان زیر 6 ماه استفاده شود.
مقدار مصرف کودک (از 6 ماه تا 17 سال)
- دوز معمول شروع 1 تا 2.5 میلی گرم از راه خوراکی سه تا چهار بار در روز است.
- پزشک ،داروی شما را با کمترین دوز شروع می کند و بر اساس نحوه پاسخ و تحمل شما به این دارو، آن را در صورت نیاز افزایش می دهد.
دوز سنین بالاتر (سن 65 سال و بالاتر)
- دوز شروع معمولی 2 تا 2.5 میلی گرم از راه خوراکی یک تا دو بار در روز است.
- پزشک بر اساس نحوه پاسخ و تحمل شما به این دارو، دوز شما را در صورت نیاز به آرامی افزایش می دهد.
- بدن شما این دارو را کندتر پردازش می کند. پزشک با دوز کمتری شروع می کند تا مانع از تجمع مقدار زیادی از این دارو در بدنتان شود. مقدار بیش از حد دارو در بدن شما می تواند سمی باشد.
ملاحظات خاص
افراد مبتلا به بیماری تضعیف کننده:
- دوز شروع معمول 2 تا 2.5 میلی گرم است که یک تا دو بار در روز تجویز می شود.
- پزشک بر اساس نحوه پاسخ و تحمل شما به این دارو، دوز شما را در صورت نیاز به آرامی افزایش می دهد.
دوز مصرفی برای درمان اضافی تشنج در افراد مبتلا به صرع
مقدار مصرف بزرگسالان (18 تا 64 سال)
- دوز استاندارد 2 تا 10 میلی گرم از راه خوراکی دو تا چهار بار در روز است.
- پزشک ،داروی شما را با کمترین دوز شروع می کند و بر اساس نحوه پاسخ و تحمل شما به این دارو، آن را در صورت نیاز افزایش می دهد.
دوز کودک (سن 0 تا 5 ماه)
این دارو در کودکان مورد مطالعه واقع نشده است و نباید در کودکان زیر 6 ماه استفاده شود.
مقدار مصرف کودک (از 6 ماه تا 17 سال)
- دوز معمولی شروع 1 تا 2.5 میلی گرم از راه خوراکی سه تا چهار بار در روز است.
- پزشک ،داروی شما را با کمترین دوز شروع می کند و بر اساس نحوه پاسخ و تحمل شما به این دارو، آن را در صورت نیاز افزایش می دهد.
دوز سنین بالا (سن 65 سال و بالاتر)
- دوز شروع معمولی 2 تا 2.5 میلی گرم از راه خوراکی یک تا دو بار در روز است.
- پزشک بر اساس نحوه پاسخ و تحمل شما به این دارو، به آرامی دوز شما را در صورت نیاز افزایش می دهد.
- پزشک بر اساس نحوه پاسخ و تحمل شما به این دارو، دوز شما را در صورت نیاز به آرامی افزایش می دهد.
- بدن شما این دارو را کندتر پردازش می کند. پزشک با دوز کمتری شروع می کند تا مانع از تجمع مقدار زیادی از این دارو در بدنتان شود. مقدار بیش از حد دارو در بدن شما می تواند سمی باشد.
ملاحظات خاص
افراد مبتلا به بیماری تضعیف کننده:
- دوز شروع معمول 2 تا 2.5 میلی گرم است که یک تا دو بار در روز تجویز می شود.
- پزشک بر اساس نحوه پاسخ و تحمل شما به این دارو، دوز شما را در صورت نیاز به آرامی افزایش می دهد.
مطابق دستور مصرف کنید
قرص خوراکی دیازپام برای درمان کوتاه مدت مصرف می شود. اگر آن را طبق دستور مصرف نکنید، خطرات جدی دارد.
در صورت فراموشی مصرف یک نوبت Diazepam
زمانی که به یاد آوردید آن را مصرف کنید، اما بیش از یک نوبت در روز مصرف نکنید. هرگز سعی نکنید با مصرف دو دوز در یک نوبت به نتیجه برسیدچرا که سبب بروز عوارض جانبی سمی می شود.
در صورت عدم مصرف: علائم شما (اضطراب، لرزش یا بی قراری ناشی از ترک الکل، اسپاسم عضلانی یا تشنج) بهتر نمی شود.
اگر به طور ناگهانی مصرف آن را قطع کنید: ممکن است علائم ترک داشته باشید، مانند:
- لرزش
- گرفتگی یا درد معده و عضله
- استفراغ
- تعریق
- سردرد
- اضطراب شدید
- تنش
- بی قراری
- گیجی
- تحریک پذیری
- توهمات
- تشنج
اگر برای مدت طولانی دیازپام مصرف کرده باشید، خطر عوارض بعد از ترک بیشتر خواهد شد.
اگر بیش از حد مصرف کنید: مصرف بیش از حد این دارو باعث افسردگی سیستم عصبی مرکزی (CNS) می شود. علائم آن عبارتند از:
- خواب آلودگی
- گیجی
- خستگی
- رفلکس ضعیف
- کند شدن یا تنگی نفس
- کاهش خطرناک فشار خون
- کما
در صورتی که بیش از حد مصرف کرده اید،احتمال کشندگی دارو وجود دارد، فورا با پزشک خود تماس بگیرید یا به اورژانس مراجعه کنید. ممکن است برای معکوس کردن مصرف بیش از حد بنزودیازپین، داروی فلومازنیل به شما داده شود. این دارو ممکن است خطر تشنج را افزایش دهد.
نحوه عملکرد دارو: بسته به اینکه برای درمان چه بیماری ، دیازپام مصرف می کنید، متوجه کاهش یا توقف علائم خود (مانند اضطراب، بی قراری و لرزش ناشی از ترک الکل، اسپاسم عضلانی یا تشنج خواهید شد).
مشخص نیست که آیا دیازپام برای مصرف طولانی مدت (به ویژه بیش از 4 ماه) موثر است یا خیر. پزشک مرتباً وضعیت شما را مورد ارزیابی مجدد قرار می دهد تا از مناسب بودن یا نبودن مصرف دیازپام اطلاع حاصل نماید
هشدارهای مصرف دیازپام
هنگام مصرف این دارو باید به چند هشدار توجه نمایید .
هشدارهای FDA
- این دارو از هشدار جعبه سیاه برخوردارست که جدی ترین هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) به شمار می آید. هشدار جعبه سیاه به پزشکان و بیماران در مورد اثرات دارویی خطرناک این دارو هشدار می دهد.
- مصرف دیازپام با داروهای مخدر سبب بروز عوارض خطرناکی می شود که عبارتند از خواب آلودگی شدید، کند شدن تنفس، کما و مرگ. اگر پزشک شما دیازپام را همراه با مواد افیونی تجویز کند، شما را به دقت تحت نظر خواهد گرفت. نمونه هایی از مواد افیونی عبارتند از هیدروکودون، کدئین و ترامادول.
- مصرف این دارو، حتی طبق تجویز، در صورت قطع ناگهانی مصرف دارو، منجر به وابستگی جسمانی و ترک می شود. ترک دارو برای زندگیتان، تهدید کننده می باشد.
- مصرف این دارو منجر به سوء مصرف و اعتیاد می شود. استفاده نادرست از دیازپام خطر مصرف بیش از حد و مرگ را افزایش می دهد.
- این دارو را فقط طبق دستور پزشک مصرف کنید. اگر در مورد مصرف ایمن این دارو نگرانی دارید با خدمات دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.
هشدار آرام بخشی
این دارو سبب کاهش فعالیت مغز می شود وسبب بروز اختلالاتی در قضاوت، تفکر و مهارت های حرکتی تان می شود. در حین مصرف دیازپام، نباید الکل بنوشید یا از داروهای دیگری که سبب کاهش فعالیت مغز تان می شود استفاده کنید. همچنین نباید رانندگی کنید، با ماشین آلات کار کنید، یا کارهای دیگری که نیاز به هوشیاری دارند انجام دهید تا زمانی که از تاثیرش بر بدنتان آگاهی یابید.
هشدار افزایش تشنج
اگر دیازپام را به عنوان درمان اضافی برای درمان تشنج مصرف می کنید، ممکن است به دوز بالاتری از سایر داروهای تشنج خود نیاز داشته باشید. این دارو باعث تشنج های مکرر و شدیدتر می شود. اگر به طور ناگهانی مصرف دیازپام را قطع کنید، ممکن است به طور موقت تشنج بیشتری داشته باشید.
هشدار آلرژی
دیازپام سبب بروز واکنش آلرژیک شدید می شود که علائم آن عبارتند از:
- مشکل تنفس
- تورم گلو یا زبان شما
- کهیر
- خارش پوستی
اگر قبلاً به آن واکنش آلرژیک داشته اید، دیگر این دارو را مصرف نکنید. مصرف آن برای بار دوم و پس از واکنش آلرژیک ، کشنده می باشد.
تداخلات غذایی
هنگام مصرف دیازپام نباید آب گریپ فروت بنوشید. ممکن است کبد شما را از فراورش صحیح این دارو بازدارد و باعث شود مقدار بیشتری از آن برای مدت بیشتری در بدنتان بماندو سبب افزایش خطر عوارض جانبی گردد.
تداخل الکل
هنگام مصرف دیازپام نباید الکل بنوشید. این دارو سبب بروز اختلال در قضاوت، تفکر و مهارت های حرکتی شما می شود. همچنین می تواند باعث خواب آلودگی و کند شدن یا توقف تنفس شود.
همچنین، بدن شما به طور یکسان اقدام به فراورش الکل و این دارو می نماید. این بدان معناست که اگر الکل بنوشید، مدت بیشتری طول می کشد تا این دارو از بدن شما خارج شود که سبب بدتر شدن عوارض جانبی می شود.
هشدار برای افرادی که به بیماریهای خاص مبتلا هستند
در افراد مبتلا به بیماری کلیوی: دیازپام توسط کلیه ها از بدن شما خارج می شود. اگر مبتلا به مشکلات کلیوی هستید، مقدار بیشتری از دارو برای مدت طولانی تری در بدن شما باقی بماند و در معرض خطر عوارض جانبی قرار می گیرید. پزشک ، دوز شما را تنظیم می کند و شما را با دقت بیشتری تحت نظر می گیرد.
برای افراد مبتلا به گلوکوم حاد با زاویه تنگ: اگر مبتلا به گلوکوم هستید با پزشک خود صحبت کنید. دیازپام در افراد مبتلا به گلوکوم با زاویه باز استفاده می شود، اما نباید در افراد مبتلا به گلوکوم حاد با زاویه تنگ استفاده شود.
در افرادی که سابقه سوءمصرف مواد مخدر یا الکل دارند: اگر مبتلا به مشکلات مربوط به سوء مصرف مواد مخدر یا الکل هستید، به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است در بروز خطر بیشتر اعتیاد، وابسته شدن یا تحمل دیازپام قرار گیرید.
در افراد مبتلا به بیماری کبد: دیازپام توسط کبد شما فراورش می شود. اگر مشکلات کبدی دارید، مقدار بیشتری از این دارو در بدن شما باقی می ماند و شما را در معرض خطر عوارض جانبی قرار می دهد. پزشک ،مبادرت به تنظیم دوز دیازپام تان می نماید و شما را با دقت بیشتری تحت نظر خواهد داشت. اگر بیماری شدید کبدی دارید، نباید این دارو را مصرف کنید.
در افراد مبتلا به مشکلات سلامت روانی: اگر سابقه افسردگی شدید دارید یا تا به حال به خودکشی کامل فکر کرده اید یا در صدد خودکشی برآمده اید، به پزشک خود اطلاع دهید. دیازپام سبب بدتر شدن این مشکلات می شود. پزشک، شما را با دقت بیشتری تحت نظر خواهد داشت.
در افراد مبتلا به میاستنی گراویس: اگر مبتلا به میاستنی گراویس هستید، نباید دیازپام مصرف کنید. میاستنی گراویس بیماری است که باعث ضعف و خستگی شدید عضلات می شود.
در افراد مبتلا به مشکلات تنفسی: اگر مبتلا به مشکلات تنفسی هستید به پزشک خود اطلاع دهید. دیازپام بر CNS شما تأثیر می گذارد و ممکن است تنفس را برای شما دشوارتر کند یا باعث تنگی نفس شود. تجویز پزشکتان با دوز کمتر شروع می شود و با دقت بیشتری تحت نظر قرار می گیرید. اگر مبتلا به مشکلات تنفسی شدید یا آپنه خواب هستید، پزشک ، به جای آن داروی دیگری را برای شما تجویز می کند.
هشدار برای گروه های دیگر
برای افراد باردار: دیازپام ، داروی حاملگی دسته D است. که به دو معناست:
- مطالعات نشان می دهد که خطر بروز عوارض جانبی برای جنین هنگام مصرف دارو توسط مادر وجود دارد.
- فواید مصرف دارو در دوران بارداری در موارد خاص از خطرات احتمالی آن بیشتر می باشد.
مصرف این دارو در دوران بارداری باعث تولد نوزادان ناهنجار، نوزادانی با ضعف عضلانی، مشکلات تنفسی و خوردن، دمای پایین بدن و علائم ترک می شود.
اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید. دیازپام تنها در صورتی در دوران بارداری مصرف می شود که منافع بالقوه برای مادر خطر بالقوه برای جنین را توجیه کند.
در نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می کنند: دیازپام به شیر مادر منتقل می شود و سبب بروز عوارض جدی در کودک شیرخوار می شود. شما و پزشکتان باید بین مصرف دیازپام و شیر دهی تصمیم گیری نمایید .
در سالمندان: سالمندان در معرض خطر بیشتر بروز عوارض جانبی مانند آتاکسی حرکتی (از دست دادن هماهنگی عضلات در حین حرکت)می باشند. این دارو در سالمندان اثر آرام بخش بیشتری دارد. ممکن است سبب بروز سرگیجه، خواب‌آلودگی، گیجی، یا کند شدن یا تنگی تنفس شود. پزشک شما کمترین دوز ممکن را برای کنترل علائم شما تجویز می کند.
در کودکان: این دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید. ایمنی و اثربخشی دیازپام در کودکان زیر 6 ماه ثابت نشده است.
دیازپام با سایر داروها تداخل دارد.
دیازپام در تداخل با چندین داروی دیگر است. تداخلات مختلف سبب بروز اثرات متفاوتی می شوند. به عنوان مثال، برخی از آنها سبب بروز اختلال در عملکرد دارو می شوند، در حالی که برخی دیگر باعث افزایش عوارض جانبی می شوند.
در ادامه لیستی از داروهایی که با دیازپام تداخل پیدا می کنند آورده شده است. این فهرست شامل تمام داروهایی نمی شود که با دیازپام تداخل دارند.
قبل از مصرف دیازپام، حتماً پزشک و داروساز خود را در مورد تمام داروهای تجویزی، بدون نسخه و سایر داروهایی که مصرف می کنید مطلع کنید. همچنین در مورد ویتامین ها، گیاهان و مکمل هایی که استفاده می کنید به آنها بگویید. به اشتراک گذاری این اطلاعات از بروز تداخلات احتمالی جلوگیری می نماید.
اگر سؤالی در مورد تداخلات دارویی تاثیرگذار بر بدنتان دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
نمونه هایی از داروهایی که باعث تداخل با دیازپام می شوند در زیر فهرست شده اند.
داروهای سرکوب کننده اسید
این داروها جذب دیازپام را برای بدن سخت تر می کنند. اگر آنها را با هم مصرف کنید، ممکن است دوز کامل دیازپام را دریافت نکنید و همچنین ممکن است اثری نداشته باشد. این داروها عبارتند از:
- فاموتیدین
- امپرازول
- پنتوپرازول
داروهای آلرژی یا سرماخوردگی
مصرف داروهای خاص درمان کننده آلرژی یا سرماخوردگی به همراه دیازپام ، خطر خواب آلودگی یا کسالت را افزایش می دهد. همچنین باعث کند شدن یا تنگی نفس می شود. این داروها عبارتند از:
- دیفن هیدرامین
- کلرفنیرامین
- پرومتازین
- هیدروکسی زین
داروهای ضد افسردگی
مصرف برخی داروهای ضد افسردگی با دیازپام ، خطر خواب آلودگی یا کسالت را افزایش می دهد. همچنین باعث کند شدن یا تنگی نفس می شود. این داروها عبارتند از:
- آمی تریپتیلین
- نورتریپتیلین
- دوکسپین
- میرتازاپین
- ترازودون
داروهای ضد قارچ
این داروها سبب انسداد آنزیم تجزیه کننده دیازپام می شود که سبب افزایش سطح دیازپام در بدنتان می شود و شما را در معرض خطر عوارض جانبی مانند خواب آلودگی قرار می دهد. این داروها عبارتند از:
- کتوکونازول
- فلوکونازول
- ایتراکونازول
داروهای ضد روان پریشی
مصرف برخی از داروهای ضد روان پریشی همراه با دیازپام سبب افزایش خطر خواب آلودگی یا کسالت می شود. همچنین سبب کند شدن یا تنگی نفس می شود. این داروها عبارتند از:
- هالوپریدول
- کلرپرومازین
- کوتیاپین
- ریسپریدون
- اولانزاپین
- کلوزاپین
داروهای ضد اضطراب
مصرف برخی از داروهای اضطراب همراه با دیازپام سبب بروز خطر خواب آلودگی یا بی حالی می شود. همچنین باعث کند شدن یا تنگی نفس می شود. این داروها عبارتند از:
- لورازپام
- کلونازپام
- آلپرازولام
داروهای بیماری حرکتی
مصرف برخی از داروهای بیماری حرکتی با دیازپام سبب افزایش خطر خواب آلودگی یا بی حالی می شود. همچنین باعث کند شدن یا تنگی نفس می شود. این داروها عبارتند از:
- مکلیزین
- دیمن هیدرینات
سایر داروهای ضد تشنج
مصرف برخی از داروهای بیماری حرکتی با دیازپام سبب افزایش خطر خواب آلودگی یا بی حالی می شود. همچنین باعث کند شدن یا تنگی نفس می شود. این داروها عبارتند از:
- فنوباربیتال
- فنی توئین
- لوتیراستام
- کاربامازپین
- توپیرامات
- دیوالپروکس
- والپروات
فنی توئین، فنوباربیتال و کاربامازپین نیز بر آنزیم تجزیه کننده دیازپام تأثیر می گذاردو سبب افزایش سطح دیازپام در بدن می شود و شما را در معرض خطر بیشتر بروز عوارض جانبی قرار می دهد.
داروهای ضد درد
مصرف برخی از داروهای بیماری حرکتی با دیازپام سبب افزایش خطر خواب آلودگی یا بی حالی می شود. همچنین باعث کند شدن یا تنگی نفس می شود. این داروها عبارتند از:
- اکسی کدون
- هیدروکودون
- مورفین
- هیدرومورفون
- کدئین
داروهای خواب
مصرف برخی از داروهای بیماری حرکتی با دیازپام سبب افزایش خطر خواب آلودگی یا بی حالی می شود. همچنین باعث کند شدن یا تنگی نفس می شود. این داروها عبارتند از:
- زولپیدم
- اسزوپیکلون
- سوورکسانت
- تمازپام
- تریازولام
داروهای درمان سل
این داروها سبب فراورش سریعتردیازپام در بدنتان می شود، بنابراین سطوح پایین تری از دارو در بدن شما وجود خواهد داشت. ممکن است اگر آنها را با دیازپام مصرف کنید، به همان اندازه موثر نباشد. این داروها عبارتند از:
- ریفامپین
- ریفابوتین
- ریفاپنتین
ملاحظات مهم برای مصرف دیازپام
اگر پزشک قرص خوراکی دیازپام را برای شما تجویز کرد، این نکات را در نظر داشته باشید.
موارد عمومی مصرف دیازپام
- قرص دیازپام را می توان خرد کرد.
نگهداری دیازپام
دیازپام را در دمای اتاقی که بین 68 درجه فارنهایت (20 درجه سانتیگراد) و 77 درجه فارنهایت (25 درجه سانتیگراد) است، نگهداری کنید. همچنین:
- آن را از نور محافظت کنید.
- آن را از دمای بالا دور نگه دارید.
- آن را از جاهایی که ممکن است خیس شود، مانند حمام، دور نگه دارید. این دارو را دور از رطوبت و مکان های مرطوب نگهداری کنید.
خرید مجدد
در صورتی که پزشک خرید مجدد این دارو را در نسخه مجاز کرده باشد،می توانید اقدام به خرید مجدد نمایید. ظرف 6 ماه پس از تجویز نسخه، فقط می توان آن را تا 5 بار دوباره خریداری کرد. پس از پنج بار یا 6 ماه، به نسخه جدیدی از پزشک خود نیاز خواهید داشت.
مسافرت رفتن
هنگام مسافرت با داروهایتان :
- همیشه داروی خود را در کیف دستی خود همراه داشته باشید.
- نگران دستگاه های اشعه ایکس فرودگاه نباشید. آنها نمی توانند به داروهای شما آسیب برسانند.
- ممکن است لازم باشد برچسب داروخانه خود را به کارکنان فرودگاه نشان دهید تا دارو را به وضوح شناسایی کنید. هنگام سفر، برچسب نسخه اصلی را همراه خود داشته باشید.
- این دارو را در ماشین نگذارید، به خصوص زمانی که دما گرم یا خیلی سرد است.
- از آنجایی که ماده مخدر کنترل شده ای است، ممکن است دریافت مجدد آن مشکل باشد. قبل از رفتن به سفر مطمئن شوید که داروی کافی دارید.
نظارت بالینی
قبل از شروع و در طول درمان با دیازپام، پزشک به بررسی موارد زیر می پردازد:
- عملکرد کبد: این آزمایشات به تصمیم گیری پزشکتان در مورد بی خطر بودن دیازپام برای شما و آیا به دوز کمتری نیاز دارید یا خیر، کمک می نماید.
- عملکرد کلیه: این آزمایشات به تصمیم گیری پزشکتان در مورد بی خطر بودن دیازپام برای شما و آیا به دوز کمتری نیاز دارید یا خیر، کمک می نماید.
- میزان تنفس: پزشک میزان تنفس شما را در طول درمان کنترل می کند تا مطمئن شود که خیلی کم نیست.
- وضعیت ذهنی: پزشک شما را تحت نظر خواهد گرفت تا مطمئن شود که تغییری در تفکر یا حافظه ندارید.
- تسکین علائم: پزشک بررسی خواهد کرد که آیا علائم شما بهبود یافته است یا خیر.
آیا گزینه های جایگزینی وجود دارد؟
پزشک شما دوز مناسب را برای شما تعیین خواهد کرد. در صورت نیاز، آنها به آرامی و با دقت دوز شما را افزایش می دهند تا از عوارض جانبی جلوگیری شود.
ثبت ديدگاه