فهرست مطالب
اعتیاد ، بیماری روانی است که سبب بروز احساس پوچی و تنهایی در افراد می شود. رفتاری است که گویی هم اکنون حس خوبی دارد و سپس احساس پشیمانی می کند و این امر سبب مختل شدن توانایی خود تنظیمی می شود. در اینجا آنچه باید بدانید، نحوه تشخیص مشکل و نحوه کمک ارائه شده است.
فریاد کمکی که هیچ کس نمی شنود. گفتگو به این صورت است: «هیچ کس مرا دوست ندارد. هیچکس درکم نمیکند. من بازنده ام. اگر در X بهتر بودم، Y اتفاق می افتاد. هرگز موفق نخواهم شد، هرگز همدمی پیدا نخواهم کرد…»
صدای دردی عاطفی است – ریشه اکثر اعتیادها، افکار منفی. تلخی، پشیمانی، رنجش، ناتوانی در بخشیدن خود یا چشم دوختن به کمک دیگران می باشد. خودگویی سمی بی وقفه اغلب انگیزه خوردن آبجو، خوردن قرص یا تماشای فیلم های مستهجن را تحریک می کند. این نوع عادات/رفتارها سبب تسکین موقت درد می شوند. اعتیاد راهی برای فرار از خود بیزاری یا هر نوع درد دیگری مانند تنهایی، پوچی، کسالت، خشم، افسردگی یا اضطراب است وغالبا کارساز می باشد.
حداقل زمانی که حالم خوب است (یا درگیر فعالیت لذت بخش، مثلاً خوردن چیزی که دوست دارم، خرید کردن، قمار کردن، داشتن رابطه جنسی و غیره) حس خوشحالی دارم…
اعتیاد فقدان اراده یا شکست اخلاقی نیست. رفتاری اجباری و خارج از کنترل است-حالا احساس خوبی داشته باشید بعداً به کارهای دیگر می پردازم که این امر سبب نابودی زندگی، شغل و خانواده می شود. قربانیان آن به شدت رنج می‌برند و احساس پوچی و تنهایی می‌کنند.
دوست یا عزیز کسی شدن که به نظر می رسد مواد مخدر، الکل، قمار، مواد سمی یا رفتاری را بیش از هر چیز دیگری انتخاب می کند، آسان نیست. علت ادامه اعتیاد افرادی که از این بیماری رنج می برند حتی وقتی می دانند که این بیماری زندگی آنها را نابود می کند و سبب آسیب عزیزانش می شود، چیست؟
خانواده ای که به دلیل عادت قمار پدر در ترس دائمی از دست دادن خانه خود زندگی می کنند. نوجوانی که آینده خود را با مصرف مواد مخدر به خطر می اندازد زیرا قادر به فهم پتانسیل خویش نمی باشد، جوانی که به دلیل مشکل الکلی بودن نمی تواند شغل خود را حفظ کند.
این رفتار، گیج‌کننده است، زیرا خیانتی در قبال تصور عقل سلیم ما می باشد که اگر این رفتاربر شما صدمه وارد می کند، انجام ندهید. هیچ کس ناتوانی در برابر ماده ای که می داند مضر است را انتخاب نمی کند.
علل اعتیاد پیچیده است – ترکیبی از تاثیرات ژنتیکی، محیطی (غفلت و آسیب، زمینه های بزرگ بیان شده در اینجا هستند) و تأثیرات اجتماعی در این بیماری دلخراش دخیل هستند (در ادامه به آن بیشتر خواهیم پرداخت).
اعتیاد، تأثیر قدرتمندی بر مغز دارد و به سه صورت ظاهر می شود: هوس کردن، عدم کنترل و ادامه درگیری با وجود پیامدهای نامطلوب.
درک اعتیاد و کمک به کسانی که در دام آن گرفتار شده اند، موضوع مرگ و زندگی است.
به این آمار توجه نمایید:
سالانه استعمال دخانیات (اعتیاد به نیکوتین) حدود 450000 نفر را می کشد – که اولین علت مرگ و میر قابل پیشگیری است.
هر سال 100000 نفر دیگر به دلیل پیامدهای اختلال مصرف الکل (AUD) جان خود را از دست می دهند.
اگر اعتیاد به غذا و عواقب چاقی را در نظر بگیرید، سالانه حدود 1 میلیون نفر بر اثر عواقب اعتیاد جان خود را از دست می دهند.
در این باره تفکر کن
در طول 30 سال فعالیتم در حوزه روانپزشکی، با صدها بیماری که با اعتیاد دست و پنجه نرم می کردند کار کرده ام. بیماران من قادر به تقاضای کمک نمی باشند. آنها احساس شایستگی نمی کنند و اعتمادی به خود ندارند. اعتیاد، بیماری انزوا، فریب، پنهان کاری، ترس و شرم است .قربانیان از حقیقت بیماری، پیامدهای اعتیاد و بواسطه کم بینی و فریب، از سایر افراد جدا می شوند.
بهبودی فرد معتاد امکان پذیر است اما کاری دردناک و طاقت فرساست. متأسفانه، علیرغم درمان‌های مؤثر، تنها 10 درصد از مردم، درمان را دریافت می‌کنند.
در اینجا نگاهی به این مشکل و نحوه کمک به عزیز یا خودتان ، اگر با اعتیاد دست و پنجه نرم می‌کنید، ارائه شده است.
اجتناب از درد
در پی لذت برای اجتناب از درد
تفکر مکتب قدیمی بر این باور بود که افراد مبتلا به اعتیاد از نظر اخلاقی در رده پایین قرار دارند و غلبه بر اعتیاد صرفاً برخورداری از نیروی اراده برای «فقط نه گفتن» است. متأسفانه شعار جذاب دهه 1980 این ایده را تداوم بخشید که اعتیاد در زمره بیماری های بهداشت روانی نمی باشد.در صورتیکه بیماری محسوب می شود.
امروزه از طریق علم و تحقیق می دانیم که اعتیاد ، بیماری مزمنی است. اعتیاد سبب تغییر ساختار و عملکرد مغز می شود، همانطور که بیماری های قلبی عروقی به قلب آسیب می زند یا دیابت پانکراس را از کار می اندازد.
اعتیاد سبب بی‌نظمی در سیستم پاداش-محرک مغز می شود وقتی بواسطه مواد و/یا رفتارهای لذت‌بخش در افراد آسیب‌پذیر تحریک می‌شود. عموماً این آسیب پذیری ترکیبی از عوامل ژنتیکی، بیولوژیکی، روانی، اجتماعی و روحی است.
در افراد آسیب پذیر، اعتیاد توانایی خودتنظیمی را مختل می کند و به دلایل مختلف منجر به اجبار می شود.
نوروبیولوژیمان ، ما را به انجام کارهایی که سبب افزایش بقای ما می شود، سوق می دهد و سبب تکثیر DNA می شود. ما این محرکها را به‌عنوان انگیزه‌ها، اجبارها، تکانه‌ها، امیال، خواسته‌ها یا هوس‌ها تجربه می‌کنیم. میل ما را وادار به ایمن بودن ، داشتن احساس خوب (لذت) و عدم احساس بدی و تولید مثل می نماید.
مغز به گونه ای تکامل یافته است که پاداش ها را به عنوان راهی برای ارضای میل تجربه کند. این پاداش ها، تسکین ناراحتی و لذت هستند. ما به دنبال تسکین درد، اضطراب، ناراحتی و سایر موارد ناخوشایند هستیم. لذت ، شامل رضایت یا خوشگذرانی (بازی، خوردن، داشتن رابطه جنسی و غیره) می باشد.
اغلب، اعمال ما باعث ایجاد آرامش و لذت می شود. به عنوان مثال، خوردن یک وعده غذایی خوب زمانی که گرسنه هستیم. از نظر نوروبیولوژیکی، لذت و تسکین پریشانی رابطه نزدیکی دارند و می توانند با اعتیاد در هم آمیخته شوند. تسکین و لذت توسط چهار ماده شیمیایی اصلی ایجاد می شود: اندورفین، دوپامین، سروتونین و اکسی توسین. گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) و اندوکانابینوئیدها نیز در سیستم پاداش مغز نقش دارند.
پریشانی می تواند بیولوژیکی (درد جسمی، گرسنگی و خستگی)، عاطفی (ترس، اضطراب، تنهایی، افسردگی و خشم) و روحی (عدم شادی، وحشت، احترام و سپاسگزاری یا احساس ارتباط با چیزی برتر از خودمان باشد).
مواد (دارو، الکل، و غیره) و رفتار (خرید، رابطه جنسی، بازی های ویدیویی، و غیره) سبب کاهش ناراحتی/درد و باعث لذت می شوند.
اگر از نظر ژنتیکی آسیب پذیر هستید، تجربه پاداش لذت بخش باعث تحریک بیش از حد جزء محرک سیستم محرک پاداش مغز می شود. نتیجه چه می تواند باشد؟ میل شدیدتر به ماده یا رفتار لذت‌بخشی که اغلب به هوس‌ها و اجبارهای شدید منجر می‌شود. اگر کنترل خود را از دست بدهیم و به ضرر خود اقدام به این اجبار نماییم، درگیر فرآیند اعتیاد شده ایم.
آنچه در مغز اتفاق می افتد
نحوه بروز اعتیاد در مغز
سیستم تحریک/پاداش مغز در وسط مغز وجود دارد که در این قسمت گروهی از ساختارها که بخشی از سیستم لیمبیک هستند، نقش کلیدی ایفا می کنند. سیستم لیمبیک، همراه با سایر بخش‌های مغز، واسطه هماهنگی عواطف و محرکها یا انگیزه می باشند
این سیستم شامل نوار دایره‌ای قشر عمیق به نام لوب لیمبیک، شکنج سینگوله، قشر اوربیتوفرونتال (OFC) هستند که درست بالای چشم‌های ما ، آمیگدال و هسته اکومبنس (NAc). قرار دارد.
این ساختارها با سایر بخش‌های مغز برای میانجی‌گری انگیزه‌ها و احساسات، از جمله میل، لذت و هوس، کار می‌کنند.
_آمیگدال تعیین می کند که آیا تجربه ای ،دردناک یا لذت بخش است و مغز را به تکرار یا اجتناب از این تجربه هدایت می کند. بخشی از آمیگدال، آمیگدال گسترش یافته، هم در پاداش مواد مخدر و هم در تجربه منفی ناشی از استرس ترک که به اجبار به سمت اعتیاد کمک می کند، درگیر است. این بخش سبب تحریک عواطف منفی مانند ناراحتی، اضطراب و بیقراری در طول ترک می شود و از طریق اتصال به هیپوتالاموس با سیستم استرس مغز در تعامل است.
هیپوکامپ خاطرات را ثبت می کند، از جمله خاطرات شاد همراه با جزئیاتی مانند مکان، زمان و با چه کسی تجربه لذت بخش رخ داده است. این تداعی ها باعث ایجاد هوس می شود.
لوب های فرونتال اطلاعات را ترکیب می کنند تا در مورد کار و اقدامی که می کنند تصمیم گیری نمایند. آنها در صورت تشخیص نابخردانه بودن یک عمل، تکانه‌ها را مهار می‌کنند. اختلال در عملکرد لوب فرونتال (به دلیل مواد اعتیادآور مانند الکل) به عدم کنترل که مشخصه اعتیاد است کمک می کند.
قربانیان اعتیاد بدون توجه به درست بودن کاری به آنچه وادار به انجامش هستند،تن در می دهند. آنها «ترمزهای پری فرانتال» خود را از دست داده اند. بخشی از درمان موفق مستلزم التیام عملکرد لوب فرونتال است، به طوری که فرد مبتلا به اعتیاد نحوه انجام کارهای درست صرفنظر از اصرار/اشتیاق برای انجام کارهای دیگر را فرا می گیرد.
منابع اعتیاد
اعتیاد فی نفسه به عنوان تشخیص رسمی شناخته نشده است. اعتیاد به مواد مخدر یا الکل با نام اختلال مصرف مواد (SUD) تشخیص داده می شود. در حال حاضر تنها یک اختلال اعتیاد رفتاری وجود دارد که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا به رسمیت شناخته شده و در اختلال قمار DSM-5 گنجانده شده است.
موادی که بیشترین ارتباط را با اعتیاد دارند عبارتند از:
- مواد اعتیاد آور
- الکل
- ماری جوانا
- مواد استنشاقی مانند رقیق کننده رنگ و چسب
- مواد افیونی مانند مسکن کدئین و اکسی کدون و هروئین
- داروهای آرام بخش، خواب آور و ضد اضطراب
- محرک هایی مانند کوکائین و مت آمفتامین، از جمله تنباکو،قند/کربوهیدرات/غذا
تغییرات مغزی ناشی از اعتیاد به مواد مخدر سبب می گردد که فرد مصرف کننده به اندازه غذا و آب احساس نیاز به ماده مخدر نماید. با گذشت زمان افرادی که سوء مصرف مواد مخدر و الکل دارند نسبت به آن تحمل پیدا می کنند، به این معنی که برای دریافت اثر مورد نظر به دوزهای بالاتری از آن نیاز دارند.
با مصرف مداوم، مغز و بدن به وجود ماده اعتیاد آور وابسته می شوند. هنگامی که درصدد ترک ناگهانی سیگار بر می آیید ، بدن دچار ترک می شود و سبب تحریک مجموعه ای از علائم ناخوشایند می شود که با توجه به نوع ماده متفاوت است.
رفتارهای اعتیاد آور
وقتی رفتارهای لذت‌بخش زندگی، شما را تحت سلطه قرار می‌دهند، برایتان مشکل ساز می شوند. اگرچه اختلال قمار تنها رفتار اعتیاد آور در DSM-V است (در مورد علائم اختلال قمار، به ادامه مطلب رجوع نمایید)، سایر رفتارها می توانند به همان اندازه ویرانگر باشند، از جمله
- رابطه جنسی (اعتیاد جنسی)
- تماشای فیلمهای مستهجن
- خوردن (اعتیاد به غذا)
- خريد كردن
- استفاده از اینترنت (استفاده بیش از حد از اینترنت)
- انجام بازی های اینترنتی/ویدیویی
- کار
- اعتیاد عشقی
- ورزش
تحقیقات نشان می‌دهد که افراد مبتلا به اعتیاد رفتاری همانند افراد معتاد به مواد مخدر و الکل، تمایل شدیدی برای مشارکت در رفتار انتخابی شان دارند. حتی احساس می کنند که باید شدت یا تکرار آن رفتار را افزایش دهند تا در همان اوج باشند.
ایجاد عادت در مقابل اعتیاد: تفاوت چیست؟
آیا تا به حال هنگام برگشت به خانه متوجه شده اید که در تمام طول روز بصورت خودکار مشغول انجام کارهایی هستید؟ هنگام مسواک زدن، به کاری که انجام می دهید فکر می کنید؟ کارهایی که بطور حفظی انجام می دهید بدون اینکه واقعاً به آنها فکر کنید عادت هستند. اما اعتیاد، رفتاری است که علیرغم دانستن پیامدهای منفی آن رفتار، اجباراً تکرار می کنیم. در حالی که اعتیاد نیز مانند عادت بطور روتین انجام می شود، اما چیزی فراتر از عادت است.
نوشیدن یک لیوان شراب بعد از کار، روشی رایج برای استراحت است. در برخی از افراد، سبب افزودن لذت می شود و به خودی خود، اعتیاد به الکل نیست. اگر شراب تنها راه آرام بخشی برایتان است—و نمی‌توانید بدون آن آرامش داشته باشید… پس با مشکلی مواجه هستیم.
علائم اعتیاد
علائم و نشانه های اعتیاد، به چیزی که به آن معتاد هستید و شدت اعتیاد بستگی دارد. در اختلالات مصرف مواد، برخی از علائم اولیه عبارتند از:
- هوس ها- میل شدید به اعتیاد. افرادی که گرفتار اعتیاد می‌شوند، احساس گرفتاری در انجام یا درگیری در مشغله‌های بی‌وقفه به رفتارهای اعتیادآور می نمایند.
- اجبار. میل شدید به انجام کار است، در مورد اعتیاد ، مصرف مواد مخدر یا انجام برخی رفتارهای دیگرمی باشد
- عدم کنترل خود. در اعتیاد، افراد کنترل خود بر اجبار به آنچه معتادش هستند را ازدست می دهند. آنها با وجود اینکه می دانند اعتیادشان برای خود و دیگران آسیب رسان است،به کارشان ادامه می دهند.
- مشکلات اجتماعی. اختلالات مصرف مواد باعث عقب افتادن شما از کارهای مهم در محل کار، مدرسه یا خانه می شود. ممکن است به دلیل مشغول شدن به مصرف مواد ، اولویتی برای روابط و عناصر حیاتی زندگی خود مانند پروژه های کاری یا فعالیت های اوقات فراغت قائل نشوید، به عنوان مثال، افرادی که به مواد مخدر اعتیاد دارند، اغلب وقت خود را صرف مصرف مواد، داروهای مخدر و بهبودی ناشی از اثرات آن می کنند.
- ریسک پذیری. ممکن است اقدام به رفتارهای مخاطره آمیزی مانند رانندگی در حالی که تحت تأثیر مواد هستید یا دزدی در زمانی که اوج می گیرید، نمایید. به احتمال زیاد علیرغم دانستن عواقب آشکار ناشی از مصرف، مانند دستگیری و ابطال گواهینامه رانندگی، به مصرف مواد ادامه می دهید.
- اثرات دارویی. علائم تحمل و ترک ، علائم هشدار دهنده واضحی می باشند. افرادی که سوء مصرف مواد مخدر و الکل دارند به مرور زمان برای دستیابی به اثر مشابه ،مصرف موارد را بیشتر می نمایند و پس از قطع مصرف ،علائم ترک در آنها آشکار می شود.
- تداخل شغلی .وقتی قربانیان درگیر اعتیاد می شوند، به کنارگذاشتن مسئولیت های کاریشان مبادرت می ورزند.
- پیامدهای سلامتی- شامل سرطان ریه ناشی از سیگار کشیدن، هپاتیت ناشی از مصرف الکل و عفونت های ناشی از مصرف هروئین IV می شود.
- ادامه مصرف با وجود عواقب نامطلوب. قربانیان اعتیاد بدون کمک دیگران توان ترک ندارند، حتی اگر بدانند که اعتیاد آنها سبب نابودی زندگیشان می شود.
- علائم اعتیاد رفتاری کمی متفاوت است. مانند اختلالات مصرف مواد، اعتیادهای رفتاری با تمایلات مداوم مبادرت به یک رفتار همراه است که سبب تغییر خلق و خوی مثبتش در حین مبادرت به این رفتار می شود. اعتیادهای رفتاری ممکن است عادتی تر و ریشه دارتر می باشند.
انجمن روانپزشکی آمریکا علائم اختلال قمار، تنها اعتیاد رفتاری به رسمیت شناخته شده، را به صورت ذیل فهرست میکند:
- صرف پول فزاینده برای قمار
- نیاز به قمار بیشتر و بیشتر برای رسیدن به سطح هیجان مورد نظر
- مشکل در کاهش یا ترک قمار
- احساس بی قراری یا تحریک پذیری هنگام تلاش برای کاهش یا ترک
- افکار مداوم و مکرر در مورد قمار مانند برنامه ریزی شرط بندی، فکر کردن به تجربیات قبلی قماربازی و بکاربردن راهکارهایی برای بدست آوردن پول بیشتر جهت قمار کردن
- روی آوردن به قمار هنگام احساس ناراحتی یا اندوه
- ادامه قمار حتی پس از از دست دادن پول بمنظور بردن
- متحمل شدن عواقب مالی یا اجتماعی در نتیجه قمار
- اتکا به دیگران برای حمایت مالی به دلیل ضررهای قمار
علل اعتیاد
درد عاطفی اجتناب ناپذیر و گریز ناپذیر – که غالباً به دلیل نوعی ضربه یا غفلت ایجاد می شود (به ادامه مطلب توجه نمایید) – منجر به بروز اعتیاد می شود. اساساً اعتیاد برای بسیاری از افرادی که طعمه آن می شوند، یک استراتژی مدیریت درد ناکارآمد است. گاهی اوقات زمانی که افراد آسیب پذیر بیش از چند روز از مواد افیونی استفاده می کنند، درد جسمانی که در آنها بروز می نماید منجر به اعتیاد می شود. اما در برخی از قربانیان اعتیاد، درد قابل شناسایی که باعث مصرف مواد اعتیاد آور یا رفتارهای اعتیاد آور شود، وجود ندارد.
در عوض، آنها (گاهی اوقات به‌طور ژنتیکی) به سمت تجربه لذت سوق داده می‌شوند و بی احتیاطانه عمل می کنند. تکانشگری نیز بدون فکر کردن به عواقب منفی احتمالی مصرف به افزایش خطر اعتیاد از طریق مواد لذت‌بخش کمک می کند.
هیچ کس از مواد اعتیاد آور استفاده نمی کند یا رفتارهای اعتیاد آور را با فکر معتاد شدن انجام نمی دهد. آنها به خطر آگاهند اما به خود می گویند «چنین اتفاقی هرگز برای من نمی افتد».
حدود 70 درصد آمریکاییان، مشروب خوران الکلی یا اجتماعی هستند. حتی اگر همه آنها مشروب، شراب و آبجو یکسانی می نوشند، اما همه دچار مشکل اعتیاد نمی شوند. در آمریکا، حدود 15 میلیون نفر به اختلال مصرف الکل دچارند و یا به الکل معتاد هستند. مشکل الکل نیست، بلکه آسیب پذیری و شخص است.
چه چیزی فرد را در برابر اعتیاد آسیب پذیر می کند؟ مانند سایر بیماری های مزمن و اختلالات سلامت روان، علل اعتیاد را می توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد:
- محیط. به نظر می رسد عوامل محیطی، از جمله استرس، سابقه تروما یا غفلت و خانواده، دوستان و روابط، بر آسیب پذیری افراد در برابر اعتیاد تأثیر گذارد. مصرف متداول مواد در میان گروه‌های اجتماعی شما و نگرش تشویق‌کننده این گروه‌ها به مواد مخدر ،شانس مصرف اولیه مواد مخدر را افزایش می دهد. دسترسی به مواد، هزینه و هنجارهای فرهنگی نیز نقش دارند.
- ژنتیک برخی از خطرات اعتیاد ژنتیکی است. بسته به ژن ، کم و بیش در برابر اعتیاد آسیب پذیر می شوید. برخی از ویژگی های ژنتیکی سبب افزایش احساس پاداش تجربه شده پس از مصرف مواد مخدر یا درگیر شدن در رفتار اعتیادآور می گردد. هنگامی که مصرف دارویی را شروع کردید، بسته به تمایلات ژنتیکی، پیشروی به سمت اعتیاد کامل به تعویق می افتد یا تسریع می شود.
به طور خاص، عوامل خطر اعتیاد عبارتند از:
- سابقه خانوادگی. اعتیاد به مواد مخدر در برخی خانواده ها بیشتر دیده می شود. داشتن اعضای خانواده مبتلا به اعتیاد خطر اعتیادتان را افزایش می دهد.
- فشار همسالان. فشار همسالان، به ویژه در نوجوانان و جوانان، نقش مهمی در تشویق مصرف و سوء مصرف مواد دارد.
- مشکلات خانوادگی. شرایط دشوار خانوادگی، عدم نظارت والدین و پیوندهای ضعیف با اعضای خانواده خطر اعتیاد را افزایش می دهد.
- استفاده از مواد مخدر در سنین پایین. هنگامی که مغز هنوز در حال رشد است، مصرف مواد سبب تاثیرگذاری راحتی بر شبکه های عصبی می شود و احتمال اعتیاد را افزایش می دهد.
- مصرف دارویی که بسیار اعتیادآور است. برخی از داروها بیش از سایر داروها اعتیادآور هستند. اگر داروهایی مانند محرک ها، کوکائین یا مواد افیونی مصرف می کنید، ممکن است سریعتر دچار اعتیاد شوید.
- ابتلا به اختلال روانی دیگر. بسیاری از افراد دچار بیماری روانی همراه با اعتیاد می شوند. بیماری روانی موجود ، فرد را در برابر اعتیاد آسیب پذیرتر میکند، یا اعتیاد موجود باعث تحریک یا بدتر شدن اختلال روانی می شود. افراد مبتلا به بیماری های روانی بمنظور تسکین درد عاطفی و کنار آمدن با احساسات خود یا به دلایل دیگر مرتبط با علائم بیماری شان به داروها روی می آورند. برای مثال، افراد مبتلا به اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه (ADHD)، تا حدی در معرض خطر بیشتر دچار شدن به اعتیاد هستند زیرا تکانشگری ، از مشخصه‌های ADHD است.
اعتیاد و بیماری روانی ارتباط زیادی با یکدیگر دارند. تقریباً 50٪ افرادی که از بیماری روانی رنج می برند، به اختلال مصرف مواد نیز مبتلا می شوند و بالعکس.
برخی از بیماری های روانی که اغلب در کنار اعتیاد تشخیص داده می شوند عبارتند از:
- اختلال اضطراب فراگیر (GAD)
- اختلال هراس
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
- افسردگی
- اختلال دو قطبی
- بیش فعالی
- اختلال شخصیت مرزی و سایر اختلالات شخصیت
نقش شرم و تروما در اعتیاد
تروما – چه احساسی و چه جسمانی –عامل خطر مهمی برای اعتیاد است. تروما سبب از بین بردن ظرفیت فرد جهت مقابله می شود و منجر به تداوم اثرات طی چندین دهه می گردد. مطالعه تجربیات نامطلوب دوران کودکی (ACE) CDC-Kaiser Permanente یکی از بزرگترین تحقیقات در مورد سوء استفاده و بی توجهی دوران کودکی و چالش های ناشی از آن در سلامت و رفاه است.
مطالعه اولیه ACE از سال 1995 تا 1997 انجام شد. هزاران کودک مورد مطالعه قرار گرفتند و نتایج نشان داد که ارتباط قوی بین در معرض قرار گیری با سوء استفاده یا اختلال در عمل خانواده طی دوران کودکی و عوامل خطر متعدد از جمله بروز اعتیاد وجود دارد.
تروما ، شامل تجربه رویدادهای نسبتاً معمولی مانند طلاق، زنده ماندن از یک تصادف بد رانندگی یا یک بلای طبیعی می باشد. شاید شما در خانواده ای بزرگ شده باشید که پدر و مادر بیمار روانی یا والدینی معتاد به مواد مخدر یا الکل داشته باشد. شاید به شما تجاوز شده یا مورد تجاوز جنسی قرار گرفته اید.
همه این تجربیات، پتانسیل ایجاد زخم های آسیب زا را دارند. تروما ، اثر دلخراش خود را در ذهن، قلب و بدن به جا می گذارد. یکی از راه‌های (ناسالم) مقابله با این تأثیر، اعتیاد است.
بسیاری از پزشکان دریافتند که تروما را در میان افراد مبتلا به اعتیاد،شایع تر است، اگرچه رابطه دقیق تروما با اعتیاد هنوز نامشخص است.
تروما ، توانایی خودتنظیمی و ایجاد دلبستگی های سالم را مختل می کند. اگر با پدر و مادری بزرگ شدید که نیازهای شما را نادیده گرفته یا بی اهمیت جلوه داده است، یادگرفتید که تقاضای کمک از دیگران، خطرناک است.
دوست داشتن مهارتی است که در مراحل اولیه رشد آموخته می شود و اگر آن مهارت ها را نداشته باشید نمی توانید چیزی را که نمی دانید آموزش دهید. تروما باعث می شود که در دنیا احساس ناامنی کنید و شخصی که آن را تجربه می کند احساس دوست نداشتن داشته باشد.
شرم یا تصور اینکه بد می باشد ،در اعتیاد بسیار شایع است. افرادی که معتاد هستند کارهای بدی انجام می دهند که آنها را در برابر احساس بدی نسبت به خودشان آسیب پذیر می کند. متأسفانه، شرم سبب تداوم اعتیاد می شود، زیرا قربانیان احساس نمی کنند که شایسته بهبودی هستند. به طرز عجیبی، شرم ،افراد را به سمت تداوم اعتیاد می کشاند تا خود را مجازات کنند.
درمان اعتیاد
در طول دوران حرفه‌ای‌ام، این افتخار را داشته‌ام که به کمک صدها نفری که با اعتیاد دست و پنجه نرم می‌کنند بپردازم. مدیری را دیده‌ام که زمانی زیر یک پل زندگی می‌کرد تا شغلش را مجدد شروع کند و تشکیل خانواده دهد. یکی از بیماران از بیکاری و بی خانمانی به وکیلی موفق، صاحب خانه و شوهری مهربان تبدیل شد. بیمار دیگری بی پول و در آستانه طلاق بود. او نایب رئیس شرکتی شد و صاحب دو فرزند زیبا شد.
اعتیاد باعث تسکین موقت درد می شود اما در دراز مدت سبب بروز درد بیشتری می شود. در نهایت اعتیاد یا ما را نابود می کند یا به دروازه های بهبودی می رساند. انتخاب با ماست ما هر کاری از دستمان بر می‌آید انجام می‌دهیم تا از دردمان دوری کنیم. ما درگیر انکار (مست نیستم، فقط مشروب می خورم)، به حداقل رساندن ( هر شب فقط چند آبجو می‌خورم)، منطقی‌سازی (نوشیدن به آرامشم کمک میکند ، سیگار آرامم میکند، برای دردم به قرص نیاز دارم. ) برونی سازی[دیگری را مقصر جلوه دادن] (اگر همسرم اینطور نبود مشروب نمی خوردم) و فرافکنی (معتادهای واقعی آن معتادان هستند. من مثل آنها نیستم).
فقط 10 درصد از مردم تا حدودی به دلیل شرمندگی به دنبال درمان هستند. دلیل دیگر این است که ماهیت اعتیاد، آنها را وادار به اعتیاد می کند تا درد اعتیاد را تحمل کنند. بیشتر مردم به دنبال درمان اعتیاد نمی روند زیرا درد ترک اعتیاد بیشتر از درد اعتیاد به نظر می رسد و هیچ جایگزین دیگری نمی بینند.
اعتیاد سبب اختلال در تصمیم گیری می شود. «ارزش» معتاد شدن، سبب از بین بردن سایر ارزش‌های مهم زندگی مانند روابط می شود. البته اختلال در تصمیم‌گیری توانایی افراد برای درخواست کمک جهت ترک اعتیاد را مختل میکند. برای رهایی از اعتیاد، باید به فراگیری راه های دیگری برای احساس خوب و نه احساس بد بپردازید.
بنابراین، اگر رئیستان به خاطر اشتباه در محل کارتان فریاد زد، به جای مشروب خوری برای مقابله با این اضطراب، به بررسی اضطراب بپردازید. به جای فرار از آن با خوردن مشروبات، مدیتیشن یا قدم زدن در طبیعت را فرا گیرید. رها شدن از شر اعتیاد مستلزم توسعه مهارت های روانی، مهارت های مدیریت هوس مصرف، غیر از اکثر مهارتهای مورد علاقه تان، می باشد.
با بهبودی، یاد می گیرید که احساس شایستگی نمایید، اما همچنین باید یاد بگیرید که چگونه کمک بخواهید و چگونه به خود و دیگران عشق بورزید.
هیچ کس به تنهایی نمی تواند از اعتیاد رها شود. بهبودی برای کسانیست که مایل به ترک هستند و میخواهند قدمی بردارند. نیاز به زمان، امید و حمایت است.
اگرچه هیچ درمانی برای اعتیاد وجود ندارد و همیشه خطر اعتیاد مجدد وجود دارد، اما بسیار قابل درمان است. استراتژی های درمان به فرد و اعتیاد بستگی دارد. ممکن است به چندین دوره درمانی، ترکیبی از رویکردهای درمانی و حتی مدیریت مادام العمر نیاز داشته باشد.
گزینه های درمانی عبارتند از:
دارو. برای کنترل هوس مواد مخدر و تسکین علائم شدید ترک می توان از داروهای مختلفی استفاده کرد. به عنوان مثال، در دوزهای مشخص، داروهایی مانند بوپرنورفین و متادون علائم ترک مواد افیونی را بدون تحریک حفظ می کنند. این داروها به جای فعال کردن گیرنده های مواد افیونی، با مسدود کردن علائم ترک و عدم تاثیر بر خلق و خو کار می کنند. دی سولفیرام دارویی است که به شکستن چرخه سوء مصرف الکل کمک می کند، زیرا در هنگام مصرف الکل واکنش ناخوشایندی ایجاد می کند. افرادی که اعتیاد دارند و همچنین به اختلال سلامت روانی مبتلا می باشند هنگام درمان ،اختلالشان نیز برطرف می شود، مانند کنترل افسردگی با داروهای ضد افسردگی.
برنامه های درمانی. افراد مبتلا به اختلالات مصرف مواد باید بتوانند به طور ایمن و سریع از ماده ای که به آن معتاد هستند سم زدایی شوند. این درمان مستلزم بستری شدن در بیمارستان یا مرکز درمانی برای مدیریت علائم ترک می باشد که بسته به ماده مصرفی می تواند بسیار شدید باشد. بسته به سطح مراقبتی که بیمار نیاز دارد، برنامه های درمانی سرپایی، اقامتی یا بستری ارائه می شود. در چنین برنامه هایی معمولاً اجبار به محیط عاری از دارو می باشد و جلسات درمانی فردی، گروهی یا خانوادگی ارائه می گردد.
تراپی. تراپی به تنهایی یا به عنوان بخشی از برنامه درمانی به تشخیص و درک اعتیاد شما کمک نمی کنند و بایستی راهبردهایی برای شکستن چرخه فرا گرفته شود.
گروه های کمک متقابل. هم گروه‌های آنلاین و هم حضوری می‌توانند شیوه های مؤثری از حمایت همتایان ارائه دهند و انجمنی برای بحث بدون شرم در مورد اعتیاد باشند. داشتن اسپانسر، مربی بهبودی یا مشاور بهبودی ،به عنوان تغییردهنده واقعی بازی در قبال افرادی که با اعتیاد دست و پنجه نرم می کنند،عمل می کند. تحقیقات نشان می‌دهد که برنامه‌های 12 مرحله‌ای محبوب مانند الکلی‌های گمنام و معتادان گمنام تنها در صورت رفتن به جلسات ،مفید واقع می شود، با یک حامی صحبت کنید و همه 12 مرحله را انجام دهید. SMART Recovery و Celebrate Recovery (برای مسیحیان) از جمله برنامه‌های ترک اعتیاد هستند که اغلب توصیه می‌کنم.
آمار اعتیاد
طبق آخرین آمار دولتی، نزدیک به 23 میلیون آمریکایی – تقریباً یک نفر از هر 10 نفر – به الکل یا مواد مخدر دیگر معتاد هستند. بیش از دو سوم افراد معتاد از سوء مصرف الکل دارند. سه داروی اصلی که باعث اعتیاد می شوند عبارتند از: ماری جوانا، مسکن های مخدر (مخدر) و کوکائین.
هزینه اعتیاد بالاست واعتیاد بر امید به زندگی، جرم و جنایت و اقتصاد تاثیر گذار است. در اینجا به آماری شگفت انگیز اشاره داریم:
740 میلیارد دلار: هزینه سالانه مربوط به جرم و جنایت، عدم بهره وری کار و مراقبت های بهداشتی در نتیجه سوء استفاده از دخانیات، الکل و مواد مخدر غیرقانونی در ایالات متحده.
165.4 میلیون: تعداد افراد 12 ساله یا بیشتر که در ماه گذشته به مصرف موادی از جمله الکل، تنباکو یا مواد مخدر غیرقانونی پرداختند.
20.4 میلیون: بر اساس نظرسنجی ملی 2019 در مورد مصرف مواد مخدر و سلامت، این تعداد افراد 12 ساله یا بالاتر هستند که به اختلال مصرف مواد مبتلایند. به طور خاص:
67300 آمریکایی: تعداد آمریکایی‌هایی که در سال 2018 به دلیل مصرف بیش از حد مواد مخدر، از جمله داروهای غیرقانونی و داروهای مخدر جان خود را از دست دادند.
37329: تعداد مرگ و میر ناشی از مصرف الکل در سال 2018، بدون احتساب تصادفات و قتل (CDC).
23172: تعداد مرگ و میر ناشی از بیماری کبدی الکلی در سال 2018 (CDC).
28.8 میلیون آمریکایی دارای اختلال خوردن هستند. اختلالات خوردن سالانه 10200 مرگ و میر را به همراه دارد و زیان وارده به اقتصاد ، 64.7 میلیارد دلار می باشد.
افرادی که با اعتیاد دست و پنجه نرم می کنند به محبت، همدردی و حمایت ما نیاز دارند. بدون وجود چنین مواردی، بهبودی از اعتیاد امکان پذیر نیست. معلوم می شود که عزیزان تأثیر زیادی بر قربانی اعتیاد دارند. ترکیبی از استراتژی های مهربانی و پاداش رفتاری به نام تقویت جامعه و آموزش خانواده (CRAFT) می تواند تفاوت بین زندگی و مرگ را برای عزیزان مبتلا به اعتیاد ایجاد کند.
منابع مفید برای اعتیاد
کتاب‌هایی درباره اعتیاد برای افراد در حال مبارزه و عزیزانشان
- لذت بهبودی: راهی به سوی رهایی از اعتیاد
- کتاب کار ترک اعتیاد: مهارت های قدرتمند برای پیشگیری از عود هر روز
- فراتر از اعتیاد: چگونه علم و مهربانی به تغییر در افراد کمک می کند
- سازمان‌های دولتی، آزمایش‌های بالینی و موارد دیگر
- موسسه ملی سوء مصرف مواد مخدر (NIDA). از این برگه اطلاعات برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد جدیدترین و جامع ترین گزینه های درمانی سوء مصرف مواد مخدر و اعتیاد استفاده کنید.
سوالات متداول در مورد اعتیاد
اعتیاد چیست؟
اعتیاد ، بیماری مزمن مغزی است که شما را وادار به مصرف مکرر یک ماده یا انجام رفتاری ، علیرغم پیامدهای مضر برای ذهن، بدن و رفاه عمومی می نماید. پاداش یا اوجی که بواسطه مصرف مواد یا رفتارهای اعتیاد آور حاصل می شود به عنوان یک انگیزه عمل می کند. با گذشت زمان، افراد مبتلا به اعتیاد به مواد یا رفتارهای اعتیاد آور وابسته می شوند و باعث تغییرات طولانی مدت مغز می شوند.
چه چیزی باعث اعتیاد می شود؟
اعتیاد در اثر ترکیبی از عوامل ژنتیکی، روانی، اجتماعی و محیطی از جمله استرس ایجاد می شود. برخی از ویژگی های ژنتیکی یا سابقه خانوادگی اعتیاد سبب آسیب پذیرتر شدن فرد می شود. طیف وسیعی از تجربیات زندگی و در معرض قرار گیری، مانند تروما، غفلت، روابط اجتماعی ضعیف و سایر شرایط سلامت روانی، باعث می شود که فرد در وهله اول مواد اعتیادآور را امتحان کند یا احتمال اعتیاد را افزایش دهند.
چگونه می توانم اعتیاد را ترک کنم؟
برای ترک اعتیاد، مغز و بدن باید دوباره بیاموزند که چگونه بدون حضور یک ماده یا رفتار اعتیاد آور به زندگیشان ادامه دهند و با آن کنار بیایند، فرد معتاد باید یاد بگیرد که هوس ها و محرک های اعتیاد به ویژه استرس، درد و تأثیرات اجتماعی را مدیریت کند که معمولاً به حمایت، درمان و پیگیری مادام العمر جلوگیری از عود نیاز دارد. نوع درمان به فرد و ماده یا رفتاری که به آن معتاد هستید بستگی دارد.
ثبت ديدگاه