علائم افسردگی در کودکان چیست؟

فهرست مطالب

علائم افسردگی در کودکان چیست؟ آیا اخیراً کودکتان به طور غیرعادی غمگین، زودرنج یا ساکت به نظر می رسد؟ چنین تغییرات خلق و خویی می تواند ناشی از استرسی موقت در زندگی باشد. اما چگونه متوجه می شوید که چیزی بیشتر از این وضعیت است؟ بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری بیماری، تعداد کودکان مبتلا به افسردگی و اضطراب طی زمان افزایش یافته است و در حال حاضر تشخیص داده شده است که 3.2 درصد کودکان بین 3 تا 17 سال دچار افسردگی هستند.

انواع افسردگی در کودکان و اختلالات خلقی

کودکان، انواع مختلفی از افسردگی و اختلالات خلقی را تجربه می کنند. متخصص بهداشت روان دارای مجوز می تواند بر اساس علائم کودکتان تشخیص دهد و بهترین درمان را توصیه کند.

شایع ترین انواع افسردگی و اختلالات خلقی در کودکان عبارتند از:

اختلال افسردگی عمده (MDD): همچنین افسردگی ماژور نامیده می شود، MDD زمانی تشخیص داده می شود که کودک دچار افسردگی جدی یا شدیدی شده است که بیش از دو هفته طول می کشد.
اختلال افسردگی مداوم (PDD): که دیستیمیا،نیز نایده می شود، کودک مبتلا به PDD دچار علائم خفیف تری از افسردگی می شود، اما این علائم برای مدت طولانی تری باقی می مانند (بیش از یک سال در کودکان، دو سال در بزرگسالان).
اختلال سازگاری با خلق افسرده: این تشخیص خلق افسرده ای را توصیف می کند که در عرض 3 ماه پس از رویدادی ناراحت کننده یا استرس زا، مانند مرگ عضوی از خانواده یا جدایی والدین رخ می دهد. برخی از مشکلات سازگاری در کودکان، طبیعی و مورد انتظار است. این تشخیص تنها در صورتی انجام می شود که مشکلات با رویداد محرک تناسب نداشته باشند و باعث اختلال در عملکرد روزانه شوند.
اختلال عاطفی فصلی ( SAD ) : SAD نوعی از MDD با الگوی فصلی است . کودکان مبتلا به این نوع افسردگی عمدتاً زمانی که ساعات نور روز کوتاهتر است، دچار علائم افسردگی می شوند، همانطور که در ماه های زمستان در نیمکره شمالی رخ می دهد.
اختلال دوقطبی: اختلال دوقطبی دوره های اپیزودیک شیدایی (خوشحالی مداوم یا زودرنجی همراه با افزایش رفتارهای هدفمند، تقریباً هر روز برای حداقل یک هفته) متناوب با دوره های اپیزودیک افسردگی را توصیف می نماید.اختلال دوقطبی در کودکان نادر است. فوران خشم ناگهانی اختلال دوقطبی نیست.
اختلال نامنظمی خلقی اخلال‌گرانه (DMD): DMDD زمانی تشخیص داده می شود که کودک بالای 6 سال ، الگوی پایدار و شدید از زودرنجی، پرخاشگری، خشونت، عصبانیت شدید و طغیان های مکرر را نشان دهد. خلق و خوی کودک در اکثر اوقات روز، تقریباً هر روز، حتی در فواصل زمانی طغیان‌های خلقی، دائماً تندمزاج یا عصبانی است و بیش از یک سال است که به همین شکل بوده است.

عوامل خطر افسردگی دوران کودکی چیست؟

برای والدین و مراقبان مهم است که عوامل خطر افسردگی در کودکان را درک کنند، که می تواند شامل اضطراب، سابقه خانوادگی اختلالات روانی، تغییرات هورمونی در بلوغ و عوامل استرس زا زندگی باشد.

دکتر آلیس آن هالند، مدیر تحقیقات خدمات عصبی روانشناسی در سلامت کودکان و استادیار جنوب غربیUT، توضیح می دهد: «اضطراب مزمن، یکی از شایع ترین عوامل خطری است که ما در افسردگی کودکان می بینیم و اضطرابی است که طی ماهها تا سالها به درستی تشخیص داده نشده یا درمان نشده است و به مرور زمان از نظر عاطفی کودکان را از پا در می آورد.

عوامل خطر افسردگی دوران کودکی شامل عوامل استرس زندگی مثل موارد ذیل است:

انتقال به مدرسه جدید
درگیری در خانه
برخورد با قلدری- شخصا یا در رسانه های اجتماعی
کارهای مرتبط با مسائل پزشکی
جدایی یا طلاق والدین
شروع مدرسه

علاوه بر عوامل استرس زای زندگی که در بالا ذکر شد، نوجوانان و جوانان با موقعیت های زیر که باعث افسردگی می شوند نیز دست و پنجه نرم می کنند:

استرس تحصیلی، به ویژه مربوط به پذیرش در دانشگاه.
فشار عملکرد ورزشی
روابط قرار ملاقات، از جمله روابط منفی و جدایی ها
بی خوابی

آیا کودکم افسرده است؟

علائم افسردگی در کودکان متفاوت می باشد و با تغییر موقت خلق و خو یا غم و اندوه متفاوت است. اگر کودک شما علائم افسردگی را نشان می دهد که بیش از دو هفته طول می کشد یا اگر به نظر می رسد علائم تقریباً همزمان با برخی عوامل استرس زا (مانند آزمایشات) یا در زمان خاصی از هفته (مانند یکشنبه عصرها قبل از شروع هفته مدرسه) رخ می دهد، اضطراب یا افسردگی ، دلیل این وضعیت می باشد.

علائم افسردگی در کودکان

نشانه های افسردگی در کودکان 12 ساله و کمتر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

کاهش علاقه به فعالیت های مورد علاقه
مشکل در شروع و/یا حفظ روابط اجتماعی
حساسیت شدید نسبت به طرد یا شکست
غیبت مکرر از مدرسه و/یا کاهش ناگهانی نمرات
علائم جسمی بدون علت پزشکی
غمگینی مکرر، گریه و فغان
ناامیدی
کم انرژی
عزت نفس پایین
افزایش تحریک پذیری(زود رنجی)
افزایش دفعات یا شدت عصبانیت ها (برای کودکان کوچکتر)
تغییر عمده در الگوهای غذا خوردن و/یا خواب
ترس های وسواسی یا نگرانی در مورد مرگ
انزوای اجتماعی
صحبت کردن یا تلاش برای فرار از خانه
افکار یا ابراز خودکشی یا رفتار آسیب زننده
تمرکز بر مشکل

نشانه های افسردگی در کودکان

به علاوه نشانه های افسردگی در کودکان 13 تا 18 ساله شامل همه موارد فوق می باشد:

افزایش علاقه به موضوعات مرتبط با مرگ
افزایش رفتارهای پرخطر
احساس گناه بیش از حد یا نامناسب
احساس بی ارزشی یا نفرت از خود
مصرف مواد
کج خلقی
مشکل در تصمیم گیری

دکتر هالند خاطرنشان می کند که معمولاً دو علامت افسردگی در کودکان نادیده گرفته می شود. یکی از این علائم افزایش تحریک پذیری است. او می گوید: « مردم اغلب افسردگی را با غم و اندوه مرتبط می دانند، اما کودکان و نوجوانان به جای علائم آشکار غم و اندوه مانند گریه، تحریک پذیری بیشتری از خود نشان می دهند.» این طبیعی است که کودکان در مواقعی تحریک پذیر باشند- مانند زمانی که بیش از حد خسته هستند، استرس دارند یا احساس خوبی ندارند. اما اگر فرزند شما از هفته ها تا ماه ها به طور غیرمعمولی کوتاه مزاج یا بدخلق بوده است، این می تواند نشانه افسردگی باشد.

یکی دیگر از نشانه‌های شایع افسردگی در کودکان، علائم جسمی است، به این معنی که هر گونه مشکل سلامتی، مانند سردرد یا معده درد، که دلیل فیزیکی نداشته باشد. مجددا، طبیعی است که کودکان گاهی اوقات احساس خوبی ندارند. با این حال، دکتر هالند می‌گوید: «اگر پرستار مدرسه می‌گوید فرزند شما هر روز در کلاس ریاضی دچار معده درد می‌شود، این نشانه را باید جدی گرفت».

چگونه می توانم به فرزند مبتلا به افسردگی کمک کنم؟

دارو، نقش مهمی در درمان افسردگی کودکان و نوجوانان دارد و به طور خاص در موارد افسردگی شدید توصیه می شود. دکتر هالند می گوید: «اگر کودک، بیش از حد افسرده باشد که نمی تواند در درمان شرکت کند، داروها باعث شروع درمان می شوند و آنها را در مشارکت بهتر با درمان قرار می دهد و از آن سود می برند». با این حال، ممکن است والدین بدانند که هنگام درمان افسردگی در کودکان، دارو همیشه ضروری نیست.

مطالعات نشان داده اند که در اکثر موارد، درمان افسردگی در کودکان و نوجوانان، به اندازه دارو به تنهایی مؤثر یا مؤثرتر است. درمان شناختی رفتاری یا CBT ،یکی از انواع رایج درمانی است که تحقیقات برای درمان افسردگی دوران کودکی، موثر می دانند. تحقیقات نشان می دهد که در کودکان بسیار خردسال یا کسانی که مهارت های زبانی محدودی دارند، بازی درمانی رویکرد ارجح است.

اگر نگران این هستید که فرزندتان دچار علائم افسردگی شده است، مراحل زیر را برای کمک در نظر بگیرید:

صحبت کردن با کودک خود را شروع کنید: به طور منظم، از او در مورد نحوه عملکردش در تمام جنبه های زندگی بپرسید. دکتر هالند می گوید: « پیش از هر گونه نگرانی، با کودک خود ارتباط آشکاری برقرار کنید تا در صورت بروز نگرانی، راحت با شما در مورد آنچه در حال وقوع است صحبت کنند.» با این حال، اگر نگرانی هایی ایجاد شد، تصور نکنید که فرزندتان به شما خواهد گفت که آیا احساس افسردگی می کنید یا خیر. خردسالان در بیان احساسات خود مشکل دارند. نوجوانان و جوانان در مورد تایید احساسات افسردگی، احساس شرم یا خجالت کنند. والدین باید نگرانی خود را در هر سنی در مورد کودکان بیان کنند و سوالات خود را به شیوه ای محبت آمیز و حمایتگر بپرسند.
سایر اولیاء را درگیر کنید: با معلمان، مربیان و هرکس دیگری که به طور منظم با فرزند شما کار می کند صحبت کنید. از آنها بپرسید که آیا متوجه تغییراتی در خلق و خو یا رفتار فرزندتان شده‌اید. از آنها بخواهید که مراقب فرزند شما باشند و هر گونه رفتار غیرعادی را به شما اطلاع دهند.
با متخصص بهداشت روان مشورت کنید: می توانید به تنهایی با متخصص بهداشت روان – مانند روانشناس مدرسه، مشاور، درمانگر یا روانپزشک- ملاقات کنید تا در مورد نگرانی های خود در مورد فرزندتان صحبت کنید. در این گفتگو، متخصص به شما کمک می کند تشخیص دهید که آیا کودک شما با اضطراب مزمن، مقابله با عامل استرس زای موقت زندگی، نشان دادن رفتار معمولی با توجه به سن خود یا نشان دادن علائم افسردگی مواجه است یا خیر. گفتگوی اولیه باید به تصمیم گیری شما کمک کند که آیا فرزندتان را توسط آن متخصص ارزیابی کنید یا به دنبال درمان (مانند تراپی یا دارو) باشید یا توسط متخصص سلامت روان دیگری ارزیابی شود (زیرا همه ارائه دهندگان سلامت روان اقدام به ارزیابی نمی کنند).

آیا فرزندم به مشاوره نیاز دارد؟

برای اینکه والدین بدانند چه زمانی باید برای فرزندشان مشاوره بگیرند، باید به دنبال تغییرات قابل توجه در رفتار باشند، مانند کاهش علاقه به فعالیت های سرگرم کننده، انزوای اجتماعی یا جملاتی مانند « دیگر نمی خواهم زنده بمانم.». متخصص بهداشت روان به کودک شما کمک می کند تا احساساتش را پردازش کند و تشخیص مناسب دهد.

اگر مطمئن نیستید که فرزندتان برای افسردگی نیاز به مشاوره دارد یا خیر، در مورد علائم کودکتان با پزشک صحبت کنید. به طور خاص، نوجوانان در معرض خطر بالای اعمال تکانشی بر احساسات افسردگی و افکار خودکشی هستند، بنابراین والدین باید قبل از تشدید این افکار و احساسات از متخصص کمک بگیرند.

دکتر هالند خاطرنشان می کند که نوجوانان در برابر مشاوره و درمان مقاومت نشان می دهند و مشارکت آنها را در این فرآیند توصیه می کند. با پرسیدن اینکه آیا ترجیح می دهند ارائه دهنده درمان چه کسی باشد (مثلاً مرد یا زن، جوان یا پیر) و گوش دادن به بازخورد آنها، حمایتشان را دریافت کنید. در ابتدای مشاوره فرزندتان را تشویق کنید که صبور باشد، زیرا چند جلسه طول می کشد تا رابطه درمانی ایجاد شود. با این حال، اگر پس از چند جلسه مشخص شد که کودک شما با درمانگر راحت نیست، می توانید به دنبال درمانگر جدیدی باشید. از فرزندتان بپرسید که آن درمانگر چه کار کرده و چه چیزی را دوست نداشته است، زیرا این امر راهنمای جستجوی شما برای درمان جدید است.

برای مشاوره افسردگی به این لینک مراجعه کنید

چه کسانی می توانند افسردگی کودکان را درمان کنند؟

انواع مختلفی از متخصصان سلامت روان می توانند به کودک مبتلا به علائم افسردگی تان کمک کنند. متخصصان سطح کارشناسی ارشد دارای مجوز در ایالت تگزاس عبارتند از درمانگران ازدواج و خانواده (LMFT)، مشاوران حرفه ای (LPC) و مددکاران اجتماعی (LCSW). متخصصان بهداشت روان در سطح دکترا عبارتند از روانشناسان (Ph.D. یا Psy.D.) و روانپزشکان (M.D. یا D.O.). اختصارات پس از نام ارائه دهنده به شما نشان می دهد که چه سطح آموزشی دارند.

معمولاً روانپزشکان به جای درمان هفتگی، مدیریت دارو را ارائه می دهند، اگرچه برخی هر دو را ارائه می دهند. مهم است بدانید که تحقیقات نشان می‌دهد تاثیر دارو به تنهایی کمتر ازتاثیر ترکیبی دارو به علاوه درمان است. با این حال، موارد خفیف افسردگی اصلاً نیازی به داروندارند و فقط درمان/مشاوره کافیست.

امنیت فرزند شما اولویت اول شماست

اگر کودک یا نوجوان شما رفتارهایی انجام می دهد که باعث نگرانی شما در مورد امنیت فوری آنها می شود – مانند بحث در مورد برنامه های خودکشی یا سایر اشکال آسیب رساندن به خود – فورا آنها را به نزدیکترین اورژانس ببرید. امنیت فرزند شما اولویت اول است. در چنین مواقعی فلسفه راهنمایی شما باید «ایمنی بهتر از تاسف» باشد.

درباره افسردگی در کودکان بیشتر بدانید

برنامه سلامت کودکان، یکی از جامع ترین برنامه های تخصصی موجود برای کودکان و نوجوانانیست که به خدمات سلامت روان نیاز دارند و توسط متخصصان با دسترسی به آخرین تحقیقات و درمان های افسردگی و سایر اختلالات خلقی کار می کند